Foar jo sûnden

Kristus lei ienris foar sûnden, de rjochtfeardige foar de ûnrjochtfeardigen om minsken nei God te lieden (1Pe 3:18). Hy is de fersoening foar de sûnden fan ‘e heule wrâld (1 Johannes 2: 2), en brekt de barriêre fan fijânskip ôf dy’t bestie tusken God en minsken. Ienris befrijd fan ‘e feroardieling fan Adam, kin de minske goede wurken produsearje, om’t se allinich wurde dien as ien yn God is (Is 26:12; Jehannes 3:21).

Foar jo sûnden

Ik lies in úttreksel út preek nr. 350, fan Dr. Charles Haddon Spurgeon, ûnder de titel “In wis skot yn selsrjochtfeardichheid”, en ik koe it net helpe kommentaar te jaan op in ferklearring yn ‘e preek.

De lêste sin fan ‘e preek fong myn oandacht, dy’t seit: “Kristus waard straft foar jo sûnden foardat se waarden begien” Charles Haddon Spurgeon, fragmint út preek nr. 350 “In wis skot yn selsgerjochtichheid”, út it web helle.

No, as Dr. Spurgeon de bibelske tekst beskôge dy’t seit dat Jezus ‘it lam is dat is fermoarde sûnt’ e stifting fan ‘e wrâld’, dan soe hy eins moatte beklamje dat Kristus stoar foardat sûnde yn ‘e wrâld waard yntrodusearre (Rev 13: 8; Rom 5: 12). As hy lykwols beweart dat Jezus waard straft foardat de sûnde fan elke kristen yndividueel waard begien, begryp ik dat Dr. Spurgeon gjin ferwizing hat makke nei fers 8, haadstik 13 fan it Boek fan Iepenbiering.

Kristus waard straft foar de sûnde fan ‘e heule minske, mar wa begie it misdied dat de heule minske liede ta sûnde? No, troch de Skriften begripe wy dat sûnde komt fan ‘e misdriuw (ongehoorzaamheid) fan Adam, en net fan’ e flaters fan gedrach dy’t minsken dogge.

De straf dy’t frede brocht, wie net te tankjen oan yndividuele gedrachsfouten ‘, om’t alle manlju wurde generearre yn’ e tastân fan ferfrjemdd te wurden fan God (sûnders). Kristus is it laam fan God dat stoar foar de stifting fan ‘e wrâld, dat is, it lam waard oanbean foardat Adam syn misdied plakfûn.

De straf dy’t op Kristus foel is net te tankjen oan it gedrach fan minsken (sûnden begien), mar oan it misdriuw fan Adam. Yn Adam waarden minsken sûnders makke, om’t troch in misdriuw oardiel en feroardieling oer alle minsken kaam, sûnder útsûndering (Rom. 5:18).

As sûnde (de tastân fan ‘e minske sûnder God) ûntstiet út it gedrach fan’ e minsken, foar gerjochtigheid om te fêstigjen, soe needsaaklikerwize heil allinich mooglik wêze troch it gedrach fan ‘e minsken. It soe ferplicht wurde dat manlju wat goeds dogge om har minne gedrach te ferljochtsjen, lykwols soe it nea ‘rjochtfeardige’ wêze.

Mar it evangeelje berjocht lit sjen dat troch it misdriuw fan ien man (Adam) allegear ta de dea feroardiele waarden, en allinich troch ien man (Kristus, de lêste Adam) wie de jefte fan Gods genede oerfloedich oer in protte (Rom. 5:15). Doe’t Jezus foar ús sûnden stoar, fûn in akte-ferfanging plak: doe’t Adam net folge, wie de lêste Adam oant de beproeving hearrich.

De lêste sin fan it fragmint út ‘e preek fan Dr. Spurgeon toant oan dat it net waard beskôge as:

Alle minsken binne sûnders, om’t de earste heit fan ‘e minske (Adam) sûndige (Jes 43:27);
Dat alle minsken wurde foarme yn ûngerjuchtichheit en ûntwurpen yn sûnde (Ps 51: 5);
Dat it heule minskdom sûnt mem fan God ôfkeard is (Ps 58: 3);
Dat alle manlju ferkeard west hawwe sûnt se berne waarden (Ps 58: 3), om’t se troch in brede doar binnenkamen dy’t tagong jout ta in breed paad dat liedt ta ferneatiging (Mt 7:13 -14);
Dat om’t se as slaaf oan ‘e sûnde waarden ferkocht, hat gjinien oertrêde neffens Adam’s oertreding (Rom. 5:14);
Dat it bêste fan ‘e minsken te fergelykjen is mei in toarn, en de oprjuchten slimmer is as in hage fan toarnen (Mk 7: 4);
Dat alle minsken hawwe sûndige en tekoart komme oan ‘e hearlikheid fan God fanwegen de yn Adam oprjochte feroardieling;
Dat d’r gjin rjochtfeardige is, hielendal gjinien, ûnder de neikommelingen fan Adam (Rom. 3:10), ensfh.

Hokker goed as kwea docht in bern yn ‘e skirte fan syn mem om yn sûnde te ûntfangen? Hokker sûnde docht in bern om ‘ferkeard’ te kuierjen sûnt syn berne? Wannear en wêr binne alle manlju ferdwale en tegearre smoarch wurden? (Rom. 3:12) Wie it ferlies fan minsklikheid net troch Adam syn oertrêding?

Yn Adam waarden alle manlju tegearre smoarch makke (Ps 53: 3), om’t Adam de brede doar is wêrtroch alle minsken by berte yngeane. Berte neffens it fleis, bloed en de wil fan ‘e man is de brede doar wêrtroch alle minsken yngeane, ôfkeare en tegearre ûnrein wurde (Jehannes 1:13).

Hokker barren makke dat alle manlju ‘tegearre’ ûnrein waarden? Allinich Adam’s misdied ferklearret it feit dat alle manlju, yn itselde barren, ûnrein wurde (tegearre), om’t it ûnmooglik is foar alle manlju fan ûntelbere leeftiden om deselde hanneling tegearre út te fieren.

Tink oan: Hat Kristus stoarn om’t Kaïn Abel fermoarde hat, of is Kristus stoarn fanwegen Adam’s misdied? Hokker fan ‘e barrens hat de aard fan’ e heule minskheid kompromitteare? Kain’s akte as Adam’s oertrêding?

Tink derom dat de feroardieling fan Kain net komt fan syn kriminele hanneling, it komt út ‘e feroardieling yn Adam. Jezus demonstrearre dat hy net kaam om de wrâld te feroardieljen, mar om dizze te rêden, om’t it kontraproduktyf wêze soe om te oardieljen wat al feroardiele is (Jehannes 3:18).

Kristus waard straft fanwegen de sûnde fan ‘e minske, sûnde ferwiist lykwols net nei wat minsken dogge, earder seit it oer it misdriuw dat alle minsken oardiel en feroardieling brocht, sûnder ûnderskie.

De aksjes fan minsken ûnder it jok fan ‘e sûnde wurde ek sûnde neamd, om’t elkenien dy’t sûndiget, sûndiget om’t hy in slaaf fan’ e sûnde is. De barriêre fan skieding tusken God en minsken kaam troch it misdriuw fan Adam, en fanwegen it misdriuw yn Eden is d’r gjinien ûnder de soannen fan ‘e minsken om goed te dwaan. Wêrom is d’r net ien dy’t goed docht? Om’t se allegear ferdwale en tegearre binne se ûnrein wurden. Dêrom is fanwegen Adam syn oertrêdding ûnrein.

Wa fan ‘e ûnreine sil wat suver weinimme? Nimmen! (Job 14: 4) Mei oare wurden, d’r is gjinien dy’t goed docht, om’t elkenien in slaaf fan ‘e sûnde is.

No begeart de slaaf fan ‘e sûnde sûnde, om’t alles wat er docht by syn hear heart by rjocht. De aksjes fan ‘e tsjinstfeinten fan’ e sûnde binne sûndich, om’t se wurde dien troch slaven oan ‘e sûnde. Dêrom hat God dejingen dy’t leauwe tsjinners fan gerjochtichheid befrijd (Rom. 6:18).

Gods bern, oan ‘e oare kant, kinne net sûndigje om’t se út God berne binne en it sied fan God yn har bliuwt (1 Jehannes 3: 6 en 1 Jehannes 3: 9). Elkenien dy’t sûnde docht is fan ‘e duvel, mar dejingen dy’t yn Kristus leauwe, hearre ta God (1Ko 1:30; 1Jo 3:24; 1Jo 4:13), om’t se de timpel en wenplak fan’ e Geast binne (1Jo 3: 8 ).

Kristus waard manifesteare om de wurken fan ‘e duvel te ferneatigjen (1 Jehannes 3: 5 en 1 Jehannes 3: 8), en allegearre dy’t troch God binne berne, bliuwe yn Him (1 Jehannes 3:24) en yn God is gjin sûnde (1 Johannes 3: 5). As d’r no gjin sûnde yn God is, dan folget dat allegear dy’t yn God binne net sûndigje, om’t se fan God binne berne en it sied fan God yn har bliuwt.

In beam kin gjin twa soarten fruit drage. Sadwaande kinne dejingen dy’t berne binne út it sied fan God gjin frucht foar God en de duvel produsearje, krekt sa’t it foar in tsjinstfeint ûnmooglik is om twa masters te tsjinjen (Lukas 16:13). Elke plant dy’t troch de Heit plante is, draacht in soad frucht, mar it draacht allinich frucht foar God (Jesaja 61: 3; Jehannes 15: 5).

Nei ferstjerren oan sûnde, de âlde master, bliuwt it foar de opstande man om him foar te stellen as libbend út ‘e dea, en de leden fan syn lichem as in ynstrumint fan gerjochtigheid (Rom. 6:13). De ‘libbene’ tastân fan ‘e deaden wurdt ferwurven troch leauwen yn Kristus, troch regeneraasje (nije berte). Troch de nije berte wurdt de minske libben út ‘e deaden, en it bliuwt dêrom om frijwillich de leden fan syn lichem oan God te presintearjen as in ynstrumint fan gerjochtigheid.

Sûnden regeart net mear, want it hat gjin hearskippij mear oer dejingen dy’t leauwe (Rom. 6:14). De kristen moat syn leden oanbiede om gerjochtigheid te tsjinjen, dat is om dejinge te tsjinjen dy’t har hillige, om’t Kristus de rjochtfeardiging en hilliging fan kristenen is (Rom. 6:19; 1Kor 1:30).

Manlju sûnder God, oan ‘e oare kant, besteane sûnder hope yn dizze wrâld, om’t se lykas de ûnreine binne en alles wat se produsearje is ûnrein. D’r is gjin manier foar de minske sûnder God om goed te dwaan, om’t de kweade natuer allinich min produseart “Mar wy binne allegear lykas de smoarge, en al ús gerjochtichheden binne as de smoarge lap; en wy ferdoarje allegear as in blêd, en ús ûngerjuchtichheden as in wyn nimme ús fuort ” (Jes 64: 6).

De profeet Isaias beskreau de tastân fan syn folk, en fergelike se mei:

It smoarge – Wannear waard it folk fan Israel smoarch? Doe’t alles ferdwale en tegearre ûnrein waarden, dat is yn Adam, de earste Heit fan ‘e minske (Ps 14: 3; Jes 43:27);
Justysje as smoarge lompen – Alle wurken fan justysje foar de smoarge binne te fergelykjen mei smoarge lompen, dy’t net geskikt binne foar klean. Hoewol se religieus wiene, wiene de wurken fan it folk Israël wurken fan ûngerjochtichheid, wurken fan geweld (Jes 59: 6);
Krekt as it blêd – D’r wie gjin hoop foar it folk Israël, om’t it blêd dea wie (Jes 59:10);
Unregelingen binne as wyn – Neat dat Israël die koe se frijmeitsje fan dizze skriklike tastân, om’t ûngerjuchtichheit te fergelykjen is mei de wyn dy’t it blêd skuort, dat is de minske kin de hear fan ‘e sûnde net kwytreitsje.

Kristus stoar op ‘e tiid foar de goddeleazen. It Laam fan God is sûnt de stifting fan ‘e wrâld offere troch sûnders.

“Om’t Kristus, wylst wy noch swak wiene, op ‘e tiid foar de goddeleazen stoar” (Rom. 5: 6);

“Mar God bewiist syn leafde foar ús, om’t Kristus foar ús stoar, wylst wy noch sûnders binne” (Rom. 5: 8).

No stoar Kristus foar de slaven fan ‘e sûnde, en net foar de’ sûnden ‘dy’t de slaven fan’ e sûnde oefenje, lykas Dr. Spurgeon begriep.

Kristus stoar foar sûnders, dêrom stjerre dejingen dy’t leauwe tegearre mei Him. Kristus stoar foar allen, sadat dejingen dy’t wekker wurde net mear foar harsels libje, mar libje foar Him dy’t stoar en wer opstien is (2Co 5: 14).

Dejingen dy’t mei Kristus opstien binne, binne feilich, om’t:

Se binne yn Kristus;
Se binne nije skepsels;
De âlde dingen binne fuort;
Alles is nij wurden (2Co 5:17).

God fermoedsoene mei Himsels dejingen dy’t troch Kristus leauwe en de libbenen út ‘e deaden it ministearje fan’ e fermoedsoening joegen (2Co 15:18).

De libbenden ûnder de deaden binne oerbleaun mei de oanmaning: ûntfange de genede fan God net om ‘e nocht (2 Kor. 6: 1). God hearde jo yn in akseptabele tiid, dêrom wurde as in ynstrumint fan gerjochtigheid kristenen oanrikkemandearre om:

//] / Jou hielendal gjin skandaal – Wêrom soene kristenen gjin skandaal jaan? Om te rêden? Nee! Dat it ministearje fan fermoedsoening net sensureare wurdt;

/// Yn alles oan te rieden – Yn in soad geduld, yn kwalen, yn need, yn benaudens, yn swepen, yn rellen, yn rellen, yn wurk, yn waken, yn fêsten, yn suverens, yn wittenskip, yn lange- lijen, yn freonlikens, yn ‘e Hillige Geast, yn ûnfeilige leafde, ensfh. (2Co 6: 3-6).

Kristus waard fermoarde sûnt de stifting fan ‘e wrâld, noch foardat de heule minske in slaaf waard fan’ e ûnrjocht troch de ûngehoorsaamheid fan ien man dy’t sûndige: Adam.

Wat is rjochtfeardiging?

Rjochtfeardiging is noch forensysk noch in gerjochtlike hanneling fan God, wêrfoar ferjout, frijt of behannelt er de minske, dy’t net rjochtfeardich is, as wie hy just. No, as God in ûnrjochtfeardich behannele as wie hy gewoan, soe hy eins ûnrjocht pleitsje. As God in sûnders ferklearre as rjochtfeardich, soene wy in fiktive, imazjinêre ferklearring hawwe, om’t God wat ûnwier oer de minske soe ferklearje.

Wat is rjochtfeardiging?

“Want de dea is rjochtfeardige fan ‘e sûnde” (Rom. 6: 7)

teologyske definysjes

It is gewoan dat teology de lear fan rjochtfeardigens behannelt as in saak fan forensyske oarder, fandêr de útdrukkingen ‘gerjochtlike hanneling fan God’, ‘godlike erkenningshandeling’, ‘oankundigjen fan gerjochtigheid’, ensfh., Yn definysjes oer it ûnderwerp fan justifikaasje.

Foar Scofield, hoewol rjochtfeardich, is de leauwige noch altyd in sûndiger. God erkent en behannelt de leauwige as rjochtfeardich, dit betsjuttet lykwols net dat God immen rjochtfeardich makket.

“De leauwende sûnde is rjochtfeardige, dat wurdt behannele as rjochtfeardich (…) Justifikaasje is in hanneling fan godlike erkenning en betsjuttet net dat in persoan rjochtfeardich wurdt …” Scofield Bible with References, Rom. 3:28.

Foar Charles C. Ryrie om te rjochtfeardigjen betsjuttet:

“Ferklearje dat immen earlik is. Sawol de Hebrieuske (sadaq) as Grykske (dikaioõ) wurden betsjutte ‘oankundigje’ as ‘útsprekke’ in geunstige útspraak, en ferklearje ien earlik. Dit konsept betsjuttet net dat immen just makket, mar justysje oankundigje ”Ryrie, Charles Caldwel, Basic Theology – Beskikber foar elkenien, oerset troch Jarbas Aragão – São Paulo: Christian World, 2004, s. 345.

George Eldon Ladd begrypt rjochtfeardiging fan ‘e Grykske term dikaioõ, as:

“‘Ferklearje fair’, net fair meitsje ‘. Lykas wy sille sjen is it haadidee yn rjochtfeardiging de ferklearring fan God, de rjochtfeardige rjochter, dat de man dy’t yn Kristus leaut, hoewol hy in sûnde kin wêze, just is – hy wurdt sjoen as rjochtfeardich, om’t hy yn Kristus oankaam nei in rjochtfeardige relaasje mei God ”Ladd, George Eldon, New Testament Theology, oerset troch Darci Dusilek en Jussara M. Pinto, 1. Ed – São Paulo: Exodus, 97, s. 409.

Rjochtfeardiging is noch forensysk noch in gerjochtlike hanneling fan God wêrfoar’t Hy de man ferjout, befrijt en behannelt dy’t net krekt is as wie hy just. No, as God in ûnrjochtfeardich behannele as wie hy gewoan, soe hy eins ûnrjocht pleitsje. As God in sûnders ferklearre as rjochtfeardich, soene wy in fiktive, imazjinêre ferklearring hawwe, om’t God wat ûnwier oer de minske soe ferklearje.

De essinsje fan ‘e lear fan rjochtfeardigens is dat God in nije man skept yn wiere gerjochtigheid en hilligens en ferklearret him krekt te wêzen om’t dy nije minske eins just is. God wurket net mei in fiktive, tinkbyldige gerjochtigheid, oant it punt behannelt as krekt dejinge dy’t net echt just is.

Foar herfoarmingsteologen is rjochtfeardiging in gerjochtlike hanneling fan God sûnder feroaring yn har libben, dat is, God feroaret de tastân fan ‘e minske net. Dêr leit de bedrog, want God rjochtfeardiget allinich dejingen dy’t opnij berne binne (Jehannes 3: 3). No, as de minske opnij berne is neffens God, betsjuttet dit dat God de tastân fan ‘e minske feroare (1 Petrus 1: 3 en 23).

De tastân fan ‘e leauwige is folslein oars as doe’t hy net yn Kristus leaude. Foardat it leauwe is, is de minske ûnderwerp fan ‘e krêft fan’ e tsjusternis, en, nei it leauwen, wurdt hy ferfierd nei it keninkryk fan ‘e Soan fan syn leafde “Wa hat ús út’ e macht fan ‘e tsjusternis brocht en ús ferfierd nei it ryk fan’ e Soan fan syn leafde” (Cl 1 : 13).

Doe’t de minske yn ‘e macht fan’ e tsjusternis libbe om te sûndigjen, sil hy dêrom nea rjochtfeardich ferklearre wurde, mar de deaden foar sûnde binne rjochtfeardige fan ‘e sûnde.

No behannelje de juridyske systemen dy’t wy yn ‘e rjochtbanken fine problemen en relaasjes dy’t materialiteit hawwe ûnder de libbene, wylst de lear fan rjochtfeardigens gjin forensyske prinsipes befetsje, om’t allinich dejingen dy’t dea binne foar sûnde binne rjochtfeardige fan sûnde!

De Bibel lit sjen dat sawol Joaden as heidenen wurde bewarre troch de genede fan God dy’t iepenbiere is yn Kristus Jezus. Rêden wurde troch de genede fan God is itselde as wurde rêden troch it leauwen, want Jezus is it manifest leauwe (Gal 3:23). Jezus is de fêste basis wêrop de minske folslein fertrouwen yn God hat en rjochtfeardige is (Hebr 11: 1; 2 Kor 3: 4; Kol 1:22).

Daniel B. Pecota stelde dat:

“Leauwe is nea de basis fan rjochtfeardiging. It Nije Testamint beweart nea dat rjochtfeardigens dia pistin is (“yn ruil foar leauwe”), mar altyd pisteos dia, (“troch leauwe”) “.

No, as wy begripe dat Kristus it leauwen is dat te manifestearjen wie, folget it dat Kristus (leauwe) de basis fan rjochtfeardigens wie, is en altyd sil wêze. De betizing tusken ‘dia pistin’ (fertrouwen yn ‘e wierheid) en’ dia pisteos ‘(de wierheid sels) komt troch in minne lêzing fan’ e bibelske passaazjes, om’t Kristus de fêste basis is wêrop minsken dy’t leauwe God behaaglik wurde , om’t rjochtfeardiging is troch Kristus (pisteosdei).

It grutste probleem mei ‘e rjochtfeardigingsdoktrine fan herfoarmen is om te besykjen de lear fan rjochtfeardigens te dissosjearjen fan’ e lear fan regeneraasje. Sûnder regeneraasje is d’r gjin rjochtfeardiging en d’r is gjin rjochtfeardiging útsein regeneraasje. As de minske wurdt makke neffens fleis en bloed, dan is d’r Gods oardiel: skuldich, om’t dit de tastân is fan ‘e minske neffens fleis (Joh. 1:12). Mar, as de minske wer opwekt wurdt (regenerearre), is it oardiel dat God jouwt: rjochtfeardige, om’t de persoan eins just is.

feroardieling yn Adam

De earste stap yn it begripen fan ‘e lear fan rjochtfeardigens is te begripen dat alle minsken hawwe sûndige en tekoart komme oan’ e hearlikheid fan God (Rom. 3:23). Dit betsjuttet dat, fanwegen Adam’s misdied, alle minsken tegearre, doe’t se op ‘dij’ fan Adam wiene, ûnrein en dea waarden foar God (Ps 53: 3; Ps 14: 3). Nei Adam’s misdied begon al syn neiteam te libjen foar sûnde en wiene se dea (ferfrjemd, skieden) foar God.

Doe’t er spruts oer dizze fan Adam erfde tastân, sei de apostel Paulus dat alle manlju (joaden en heidenen) fan nature bern fan ‘e grime wiene (Ef. 2: 3). Wêrom bern fan ‘e grime? Om’t se bern wiene fan ‘e ûngehoorzaamheid fan Adam “Lit nimmen jo ferrifelje mei lege wurden; fanwegen dizze dingen komt de grime fan God op ‘e bern fan’ e ûngehoorzaamheid “(Ef. 5: 6).

Fanwegen Adam syn oertrêdding kaam sûnde de wrâld yn, en fanwegen syn ûngehoorzaamheid binne alle minsken sûnders. “Dêrom, lykas sûnde de wrâld ynkaam troch sûnde en dea troch sûnde, sa gie de dea troch nei allegear dêrom hawwe allegear sûndige ”(Rom. 5:12). Alle minsken dy’t neffens it fleis berne binne binne sûnders, om’t de feroardieling (dea) fan Adam trochgie oan al syn neiteam.

In protte binne har net bewust dat minsken sûnders binne fanwegen de feroardieling fan Adam, en beskôgje dat minsken sûnders binne fanwegen gedrachsproblemen dy’t fuortkomme út ‘e kennis fan goed en kwea.

It is needsaaklik om it misdriuw fan Adam goed te sjen fan ‘e kennis opdien út’ e frucht fan ‘e kennis fan goed en kwea. Wylst de kennis fan goed en kwea net wie wat de minske skiede fan God (sûnde), om’t God goed en kwea ken (Gen. 3:22), brocht ongehoorzaamheid sûnde (ferdieling, skieding, ferfrjemding) troch oarsaak fan ‘e wet dy’t sei: jo sille grif stjerre (Gen. 2:17).

Sûnde bliek oermjittich kwea te wêzen, om’t sûnde troch hillige, rjochtfeardige en goede wet de minske dominearre en fermoarde (Rom. 7:13).

Sûnder de straf fan ‘e wet:’ do silst wis stjerre ‘, soe sûnde gjin macht hawwe om de minske te dominearjen, mar troch de krêft fan’ e wet (jo sille grif stjerre) fûn sûnde gelegenheid en fermoarde de minske (Rom. 7:11).

De wet jûn yn Eden wie hillich, rjochtfeardich en goed, om’t it de minske warskôge foar de gefolgen fan ûngehoorsaamheid (jo sille der net fan ite, want de dei dat jo derfan ite, sille jo grif stjerre).

Fanwegen misdriuwen wurde manlju foarme yn ûngerjochtichheid en ûntfongen yn sûnde (Ps 51: 5).

Fan ‘e mem ôf (fan it begjin ôf) draaie manlju har fan God ôf (Ps 58: 3), it bêste fan’ e minsken is te fergelykjen mei in toarn, en it rjochtste oan in hek makke fan toarnen (Mk 7: 4). It is fanwegen it misdriuw fan Adam dat de útspraak waard heard: skuldich! (Rom 3:23)

Dêrfandinne de fraach fan Job: “Wa kin de suvere út it ûnreine bringe? Nimmen ”(Job 14: 4).

Mar wat by minsken ûnmooglik is, is by God mooglik, om’t Hy de krêft hat om alles nij te meitsjen: “Jezus seach lykwols nei har en sei: Foar minsken is it ûnmooglik, mar net foar God, om’t foar God allegear dingen binne mooglik ”(Markus 10:27).

Rjochtfeardiging is antwurd fan God op ‘e wichtichste fan alle fragen oer minsken: Hoe kin in persoan akseptabel wurde foar God? It antwurd is dúdlik yn it Nije Testamint, fral yn ‘e folgjende folchoarder fan Jezus Kristus: “Wier, wier, ik sis jo, wa’t net opnij berne is kin it keninkryk fan God net sjen” (Jehannes 3: 3).

It is needsaaklik berne te wurden út wetter en de Geast, want wat út it fleis berne is is fleislik, mar dejingen dy’t berne binne út ‘e Geast binne geastlik (Rom. 8: 1).

It probleem fan ‘e skieding tusken God en minsken (sûnde) komt út natuerlike berte (1Co 15:22), en net út it gedrach fan’ e minsken. Sûnde is besibbe oan ‘e fallen natuer fan’ e minske, en net mei syn gedrach yn ‘e maatskippij.

De oplossing foar de feroardieling dy’t de minske berikt yn rjochtfeardiging yn Kristus komt fan ‘e krêft fan God, en net fan in gerjochtlike hanneling. Earst, om’t it genôch wie foar de minske om de Skepper net te hâlden foar it oardiel fan feroardieling te befestigjen: de dea (skieding) fan alle minsken (Rom. 5:18).

Twad, om’t as Jezus manlju ropt om syn eigen krús op te nimmen, makket hy dúdlik dat it nedich is om de opleine straf te lijen om te fermoedsoenjen tusken God en minsken: dea. Yn ‘e dea mei Kristus wurdt gerjochtichheid foldien, om’t de straf neat mear is dan de persoan fan’ e oertreder (Mt 10:38; 1Ko 15:36; 2Ko 4:14).

Doe’t in paraplegyske man foar Jezus waard pleatst, sei Hy: “No dat jo wite kinne dat de Soan fan ‘e minske macht hat op ierde om sûnden te ferjaan (hy sei tsjin’ e ferlamme), sis ik jo: Gean oerein, nim dyn bêd, en gean nei jo hûs ”(Mk 2:10 -11). Dizze rigel fan Jezus lit sjen dat de klassike passaazje út Romeinen 3, fersen 21 oant 25 oer justifikaasje gjin forensyske konsepten befetsje.

Sûnen ferjaan is gjin legale eask, it is in fraach fan macht! Allinich dejingen dy’t macht hawwe oer klaai kinne sûnden ferjaan om earefetten te meitsjen fan deselde massa (Rom 9:21).

Dêrom skamme de apostel Paulus him net foar it evangeelje, want it evangeelje is de krêft fan God foar it heil fan elkenien dy’t leaut (Rom. 1:16).

By it praten oer dit probleem mei Job makket God it dúdlik dat, foar de minske om himsels rjochtfeardich te ferklearjen, it nedich wêze soe om earms te hawwen lykas Gods en te donderjen lykas de Allerheechste. It soe nedich wêze om har yn gloarje en pracht oan te klaaien en yn eare en majesteit oan te klaaien. Hy soe syn grime útgean kinne troch de goddeleazen yn syn plak te ferpletterjen. Allinich troch te foldwaan oan alle hjirboppe neamde easken soe it minske mooglik wêze om himsels te rêden (Job 40: 8-14).

Mar om’t de minske dizze krêft net beskreaun hat troch God, sil hy himsels nea rjochtfeardich ferklearje kinne of himsels rêde. De Soan fan ‘e minske, Jezus Kristus, oan’ e oare kant, kin de minske rjochtfeardich ferklearje, om’t Hy sels himsels beklaaide mei hearlikheid en majesteit troch werom te gean nei gloarje by de Heit. ” dy hearlikheid dy’t ik by jo hie foardat de wrâld bestie ”(Jehannes 17: 5); “Omgirdzje jo swurd oan jo heupe, o machtige, mei jo hearlikheid en jo majesteit” (Ps 45: 3).

Fair rjochter

De twadde stap yn it begripen fan ‘e lear fan rjochtfeardiging is te begripen dat d’r gjin manier is foar God om dejingen dy’t feroardiele binne frij te ferklearjen fan skuld. Just God kin de straf dy’t op misdiedigers oplein is net op har tapasse litte.

God ferklearret (rjochtfeardiget) noait de goddeleaze (rjochtfeardiget) “Jo sille jo ôfkeare fan falske wurden, en jo sille de ûnskuldige en de rjochtfeardige net deadzje; want ik sil de goddeleazen net rjochtfeardigje ”(Ex 23: 7).

God behannelt de goddeleazen noait as wie hy gewoan “Fier it fan jo om soks te dwaan, de rjochtfeardige mei de goddeleazen te deadzjen; lit de rjuchtfeardigen wêze as de goddeleazen, fier fan dy ôf. Soe de Rjochter fan ‘e heule ierde net rjocht dwaan? “ (Gen. 18:25).

God sil der noait foar soargje dat de straf dy’t de misdiediger is oplein oan in oar wurdt jûn, sa’t it lêst: “De siel dy’t sûndiget, dy sil stjerre; de soan sil de ûngerjuchtichheit fan ‘e heit net nimme, en de heit sil de ûngerjuchtichheit fan’ e soan net nimme. De gerjochtichheid fan ‘e rjochtfeardigen sil op him rêste en de kwea fan’ e goddeleazen sil op him falle “(Eze 18:20).

Doe’t Jezus tsjin Nikodemus fertelde dat it needsaaklik is dat de minske opnij berne wurdt, waarden alle boppesteande fragen beskôge, om’t Jezus goed wist dat God dyjingen dy’t berne binne neffens it fleis fan Adam nea frij fan skuld ferklearret.

Doe’t natuerlike berte waard, waard de minske in sûndiger makke, in te ûntmoedigjen skip, dêrom in bern fan ‘e grime en ûngehoorsaamheid. Om de minske frij te ferklearjen fan ‘e sûnde, moat hy earst stjerre, want as hy net stjert, sil hy nea foar God libje kinne “Om’t de dea is rjochtfeardige isfan sûnde ”(Rom. 6: 7); “Nar! wat jo siedzje wurdt net rapper as jo earst net stjerre ”(1Ko 15:36).

Kristus stoar foar sûnders – de rjochtfeardige foar de ûnrjochtfeardigen – mar wa’t it fleis net yt en it bloed fan Kristus drinkt, sil gjin libben yn himsels hawwe, dat is, it is essensjeel foar de minske om diel te nimmen oan ‘e dea fan Kristus: “Om’t Kristus ek ienris lijde foar sûnden, de rjochtfeardige foar de ûnrjochtfeardigen, om ús nei God te liede; stjerre, wirklik yn it fleis, mar troch de Geast wer libben makke ”(1Pe 3:18); “Jezus sei dêrom tsjin har: Wiswier, wier, ik sis jo, as jo it fleis fan ‘e Soan fan’ e minske net ite en syn bloed drinke, sille jo gjin libben yn josels hawwe” (Jehannes 6:53).

It fleis ite en it bloed fan Kristus drinke is itselde as yn Him leauwe (Johannes 6:35, 47). Leauwe yn Kristus is itselde as mei Him krusige wurde.

Wa’t leaut, is by Him begroeven en hâldt op te libjen foar sûnde en begjint foar God te libjen “Ik bin al mei Christus krusige; en ik libje, net langer ik, mar Christus libbet yn my; en it libben dat ik no yn it fleis libje, libje ik yn it leauwe fan ‘e Soan fan God, dy’t my leaf hat en himsels foar my joech “(Gal 2:20; Rom. 6: 4).

De man dy’t yn Kristus leaut, jout ta dat hy skuldich is oan ‘e dea fanwegen Adam’s misdriuw. It jout ymplisyt ta dat God krekt is as hy sprekt en suver is as hy de neiteam fan Adam oardielet as skuldich (Ps 51: 4). Hy jout ta dat allinich Kristus de krêft hat om in nije minske te meitsjen troch út ‘e deaden op te wekken, sadat dejinge dy’t by Him begroeven is in nij skepsel opwekt.

Nije man yn Kristus

De lêste stap yn it ferstean fan rjochtfeardiging is te begripen dat fan ‘e nije berte in nij skepsel komt makke yn wiere gerjochtigheid en hilligens “Dus, as immen yn Christus is, is in nij skepsel; âlde dingen binne fuort; sjuch, alles is nij wurden ”(2Kor 5:17; Ef 4:24). Dit nije skepsel wurdt rjochtfeardich ferklearre, om’t God effektyf it opnij rjochtfeardich en ûnskuldich foar Him makke.

De man dy’t yn Kristus leaut, is op ‘e nij skepen fan’ e godlike natuer (2 Petr. 1: 4), want de âlde man waard krusige en it lichem dat ta sûnde hearde, waard ûngedien makke. Nei’t er mei Kristus begroeven wie yn ‘e likenis fan syn dea, wekket de minske in nij skepsel op “Wittende dit, dat ús âlde man mei him krusige is, sadat it lichem fan’ e sûnde ûngedien wurde kin, sadat wy de sûnde net mear tsjinje” ( Rom 6: 6).

Troch it evangeelje ferklearret God de minske net allinich rjochtfeardich, mar skept ek de nije yn essinsje rjochtfeardige man. Oars as wat Dr Scofield beweart, ferklearret God de sûndiger allinich rjochtfeardich, mar makket him net rjochtfeardich.

De Bibel stelt dat God de nije minske kreëert yn wiere gerjochtigheid en hilligens (Ef 4:24), dêrom komt Justifikaasje fan in kreative hanneling fan God, wêrby’t de nije minske wurdt makke in dielnimmer oan ‘e godlike natuer. Bibelske rjochtfeardigens ferwiist nei de tastân fan dyjingen dy’t opnij generearre wurde troch de wierheid fan it evangeelje (leauwe): frij fan skuld of feroardieling.

D’r is gjin feroardieling foar dejingen dy’t yn Kristus binne. Wêrom is d’r gjin feroardieling? It antwurd leit yn it feit dat de minske ‘yn Kristus’ is, om’t dejingen dy’t yn Kristus binne nije skepsels binne “DERFAN is d’r no gjin feroardieling foar dejingen dy’t yn Kristus Jezus binne, dy’t net neffens it fleis wannelje, mar neffens de Geast” (Rom 8: 1); “As immen dus yn Kristus is, dan is in nij skepsel; âlde dingen binne fuort; sjuch, alles is nij wurden ”(2Kor 5:17).

De rjochtfeardiging komt fuort út ‘e nije tastân fan dejingen dy’t yn Kristus binne, want yn Christus wêze is in nij skepsel “En as Kristus yn jo is, is it lichem eins dea fanwegen sûnde, mar de geast libbet fanwegen rjocht. En as de Geast fan him dy’t Jezus út ‘e deaden opwekke yn jo wennet, dan sil hy dy’t Kristus út’ e deaden opwekke, jo stjerlike lichems ek rapper meitsje troch syn Geast dy’t yn jo wennet “(Rom. 8: 10-11).

Jou de fraach fan ‘e apostel Paulus: “Hwent as wy, dy’t yn Christus rjochtfeardige wolle wurde, ek wy sûnders binne, is Kristus dan de tsjinst fan’ e sûnde? Hielendal net ”(Gal 2:17).

No is Kristus in minister fan gerjochtigheid, en op gjin inkelde manier in minister fan ‘e sûnde, en wa’t troch Christus rjochtfeardige is, wurdt net in sûnders fûn, om’t hy dea is foar sûnde “Want de dea is rjochtfeardige fan’ e sûnde” (Rom. 6: 7).

As de apostel Paulus seit: it is God dy’t har rjochtfeardiget! “Wa sil in beskuldiging bringe tsjin Gods útkarden? It is God dy’t har rjochtfeardiget “(Rom. 8:33), hy wie heul wis dat it gjin forensysk probleem wie, om’t hy yn in rjochtbank allinich ferklearret wat it is, om’t se net it foech hawwe om de tastân te feroarjen fan dejingen dy’t foar de rjochters ferskine.

As der wurdt sein dat ‘it God is dy’t rjochtfeardiget’, wiist de apostel Paulus op ‘e krêft fan God dy’t in nije man skept. God ferklearret de minske rjochtfeardich om’t d’r gjin feroardieling is foar dejingen dy’t nije skepsels binne. God hat de tastân fan ‘e âlde man net oerdroegen oan Kristus, mar de âlde man waard krusige en ûngedien makke, sadat út’ e dea nije skepsels ûntstiene dy’t by Christus sitte foar de gloarje fan God de Heit, en gjin feroardieling der op weaget.

Kristenen wurde rjochtfeardich ferklearre, om’t se rjochtfeardich binne (dikaioõ) makke troch de krêft dy’t yn it evangeelje is, wêrby’t de minske in dielnimmer is oan it lichem fan Kristus, om’t hy stoar en opnij opstie mei Kristus as in hillige, blameless en blameless “Yn syn fleis, troch de dea, om jo hillich en skuldleas en flaterleaze “foar him” te presintearjen (Kol 1:22; Ef 2: 6; Kol 3: 1).

As Paulus seit: “Om’t jo al dea binne en jo libben is ferburgen by Kristus yn God” (Kol 3: 3), dan betsjuttet it dat de kristen rjochtfeardige is fan sûnde, dat is dea foar sûnde (Rom. 6: 1 – 11), en ik libje foar God “Sa waarden wy by him begroeven troch doop yn ‘e dea; sadat wy, lykas Christus út ‘e deaden opwekke is, troch de hearlikheid fan’ e Heit, ek yn ‘e nijens fan it libben wannelje meie “(Rom. 6: 4).

Jezus waard troch God oerlevere om te stjerren fanwegen de sûnde fan it minskdom, om’t it nedich is dat minsken stjerre oan sûnde om foar God te libjen. Dêrom is Kristus Jezus oerein gien, sadat dejingen dy’t mei Him opkomme rjochtfeardich ferklearre wurde kinne. Sûnder te stjerren is d’r gjin opstanning, sûnder opstanning is d’r gjin rjochtfeardiging “Wa waard ferliend foar ús sûnden en opstien foar ús rjochtfeardiging” (Rom. 4:25).