De Bréif vum James
D’Aarbecht erfuerderlech am Bréif vum James dee seet datt hie Glawen huet (Glawen) ass d’Aarbecht datt Ausdauer op en Enn geet (Jas 1: 4), dat heescht, et soll un dat perfekt Gesetz gleewen, d’Gesetz vun der Fräiheet (Jas 1: 25).
De Bréif vum James
Aféierung
James den Just, méiglecherweis ee vun de Bridder vum Jesus (Mt 13:55; Mark 6: 3), ass den Autor vun dësem Bréif.
De Brudder James gouf eréischt nom Christus seng Operstéiung ëmgewandelt (John 7: 3-5; Ac 1:14; 1 Cor 15: 7; Gal 1:19), gouf ee vun de Leader vun der Kierch zu Jerusalem, a gëtt als ee vun d’Pfeiler vun der Kierch (Gal 2: 9).
D’Emissioun vum James ass datéiert ëm 45 AD. C., gutt virum éischte Rot zu Jerusalem, dee stattfonnt ronderëm 50 d. C., wat den eelste Neitestamentesche Bréif mécht. Geméiss dem Historiker Flávio Josefo gouf den Tiago ëm d’Joer 62 ëmbruecht. Ç.
D’Adresse vum Bréif si verspreet Judden, déi zum Chrëschtentum konvertéiert goufen (Jas 1: 1), dohier de strenge Ton an d’Sprooch, déi de Judden eegent sinn.
Wéi hien dëst Bréif geschriwwen huet, huet de James probéiert d’jiddesch Léier vum Glawen an de Gott ze hunn, mam Léiere vum Evangelium, dat ass de Glawen u Jesus Christus ze hunn, well et nëtzlech ass ze soen datt hien u Gott gleeft, awer datt hien d’Gebot vu Gott net befollegt. Gott, dat ass u Christus ze gleewen.
Dem James seng Approche erënnert eis un dat wat de Jesus geléiert huet: „LOSS NËT Äert Häerz bedréckt; Dir gleeft u Gott, Dir gleeft och u mech “(Johann 14: 1), weist d’Relevanz vum Thema adresséiert a Bezuch op d’Zilpublikum: Judden hunn zum Chrëschtentum konvertéiert.
Wéi och ëmmer, e Mëssverständnes iwwer d’Epistel vum James huet sech duerch d’ganz Chrëschtentum verbreet, datt hien d’Erléisung duerch Wierker verdeedegt huet, géint den Apostel zu den Gentiles, déi d’Erléisung duerch de Glawe verdeedegt hunn.
De Mëssverständnes vum James senger Approche huet de Martin Luther dëst Bréif entschëllegt an en “Stréi-Bréif” genannt. Hien huet net gesinn datt dem James seng Léier net anescht ass wéi déi vum Apostel Paul.
Zesummefaassung vum Bréif vum James
D’Epistel vum James fänkt mat enger Opruff zur Ausdauer am Glawen un, well an der Ausdauer ass d’Aarbecht vum Glawen ofgeschloss (Jak 1: 3-4). Wien Utilisatiounen duerchléisst ouni ze verbléien ass geseent, well hien d’Kroun vum Liewen vu Gott kritt, déi deenen, déi him follegen (gär) ginn, kritt (Jak 1:12).
Den James benotzt de Begrëff “Glawen” am Sënn vu “gleewen”, “gleewen”, “vertrauen”, am Géigesaz zum Apostel Paul, deen de Begrëff souwuel am Sënn vum “gleewen” an am Sënn vu “Wourecht” benotzt, an dës lescht Bedeitung gëtt vill méi benotzt wéi dat.
Da presentéiert de James d’Essenz vum Evangelium, dat ass déi nei Gebuert duerch d’Wuert vun der Wourecht (Jak 1:18). Nodeems behaapt datt et noutwendeg ass d’Wuert vum Evangelium als héieren Dénger ze kréien, wat d’Kraaft vu Gott fir d’Erléisung ass (James 2: 21), fuerdert de James seng Gespréichspersounen ze erfëllen, wat am Evangelium bestëmmt ass, an d’Doktrin net vergiesst. vu Christus (James 2: 21).
Den James erënnert drun datt jiddereen, deen op d’Wahrheet vum Evangelium opmierksam ass an drun hält, net e vergiessene Lauschterer ass, d’Aarbecht mécht, déi vu Gott etabléiert ass: u Christus gleewen (James 2:25).
Am Hibléck op d’Aarbecht, déi vu Gott erfuerderlech ass, beweist den James datt et reliéis ze sinn ouni ze restrainéieren wat aus dem Häerz kënnt, et ass sech selwer ze täuschen, an datt d’Relioun vum Eenzelen ëmsoss ass (James 2: 26-27).
Erëm rifft de James seng Gespréichspartner Bridder, an da rifft hien se net de Leit Respekt ze weisen, well se sech als Gleeweger a Christus bezeechent hunn (Jak 2: 1). Wann iergendeen seet datt hien e Gleewegen an den Här Jesus ass, da muss hien no deem Glawen virgoen: d’Leit net respektéieren wéinst Hierkonft, Sprooch, Stamm, Natioun, asw. (Jak 2:12)
Dem Tiago seng Approche ännert sech erëm duerch e seriösen: – ‘Meng Bridder’, fir se ze froen ob et gutt ass ze soen datt se Glawen hunn, wa se keng Wierker hunn. Ass et méiglech fir e Glawen ouni Wierker ze spueren?
De Begrëff Aarbecht am Kontext muss no der Siicht vum Mënsch vun der Antikitéit verstane ginn, wat d’Resultat vum Gehorsam zu engem Gebot ass. Fir Männer zu där Zäit huet e Befehl vum Meeschter an dem Gehorsam vun engem Dénger zu Aarbecht gefouert.
D’Approche ännert vu Leit op d’Erléisung. Éischten; Wien Vertrauen an Christus huet kann net respektéieren. Zweetens: Wien seet, hie gleeft, datt Gott een ass, wann hien net déi Aarbecht mécht, déi vu Gott erfuerderlech ass, gëtt hien net gerett.
D’Thema ass net iwwer een dee behaapt datt hie Glawen u Christus hätt, awer een dee behaapt Glawen ze hunn, ass awer Vertrauen an ee Gott. Wie Vertrauen u Christus huet, gëtt gerett, well dëst ass d’Aarbecht vu Gott erfuerdert. Dir kënnt net een retten deen behaapt datt Dir Glawen u Gott hutt, awer deen net u Christus gleeft, well hien net den Täter vun der Aarbecht ass.
D’Aarbecht erfuerderlech vun deenen, déi soen, si hätten e Glawen (Glawen) ass d’Aarbecht, datt d’Ausdauer op en Enn geet (Jas 1: 4), dat heescht, et soll un dat perfekt Gesetz gleewen, d’Gesetz vun der Fräiheet (Jas 1:25 ).
Wéi Chrëschtvertrieder ënner Judden woussten datt d’Aarbecht vu Gott verlaangt ass u Christus ze gleewen, mam Argument datt et net genuch ass ze soen datt hie Glawen huet, huet de James betount datt et harmlos ass u Gott ze gleewen an net u Christus ze gleewen.
D’Approche am Kapitel 3 ännert erëm wann et gesot gëtt: meng Bridder (Jas 3: 1). D’Instruktioun riicht sech un déi, déi Meeschtere wollte sinn, awer fir dës ministeriell Übung ass et wichteg “perfekt” ze sinn. ‘Perfekt’ am Kontext ze sinn ass net iwwer d’Wuert vun der Wourecht ze stierzen (Jak 3: 2), a sou fäeg de Kierper ze féieren (d’Schüler).
No Beispiller vu wat d’Wuert fäeg ass ze promoten, gëtt d’Approche erëm geännert, fir d’Méiglechkeet unzegoen mat verschiddene Messagen vun der selwechter Persoun virzegoen, dem Wësse vu Gott versus der Wäisheet a mënschlecher Traditioun ze kontrastéieren (Jak 3:10 -12) .
Schlussendlech ass d’Instruktioun datt d’Chrëschten, déi vun de Judden ëmgewandelt goufen, net schlecht vunenee solle schwätzen (Jakobus 4:11), an, duerch Figur (räich), Referenz op d’Judden maachen, déi de Christus ëmbruecht hunn.
D’Brief gëtt zougemaach andeems d’Ufanksthema adresséiert ass: Ausdauer (Jak 5: 11), d’Gleeweger encouragéiert Gedold ze hunn am Leiden.
Déi Haaptfeeler vun der Interpretatioun
- Verstoen datt den Tiago sech mat Themen wéi sozial Gerechtegkeet, Akommesverdeelung, karitativ Handlungen asw beschäftegt;
- Fir de schwéiere Reproche fir déi “Räich” ze berécksiichtegen, déi Wuere sammelen als e Virwërf un déi, déi materiell Räichtum haten, ass net ze beobachten datt de Begrëff “räich” eng Figur ass déi fir Judden gëllt;
- Verstitt datt de Bréif vum James antagonistesch ass mam Léiere vum Apostel Paul, deen d’Erléisung duerch de Glawen u Christus Jesus presentéiert. Tatsächlech weist de James datt Glawen u Gott net ass wat Gott fir d’Erléisung erfuerdert, awer éischter gleeft datt de Jesus de Christus ass, d’Aarbecht vum Glawen;
- Verstinn datt gutt Dote verlaangt sinn fir déi ze authentifizéieren déi echt Glawen hunn. Wie Vertrauen u Christus no de Schrëften huet, huet eechte Glawen, well dëst ass d’Aarbecht vu Gott erfuerdert;
- Verwiessele gutt Wierker mat de Friichte mat deenen de Bam identifizéiert gëtt.
