Dunyo ustidan g’alaba

Yaxshi quvnoqlik Masihning buyrug’idir va bu dunyodagi nasroniylarning o’ziga xos xususiyatlaridan biri bo’lishi kerak. Masihga ishonadiganlar tashvishga tushmasliklari kerak (Yuhanno 14: 1). Hozirgi dunyoning azob-uqubatlari aniq, ammo ular siz qatnashgan kelajak dunyoning ulug’vorligi bilan taqqoslanmaydi

---

Dunyo ustidan g’alaba

Eslatib o’tamiz: Siz qayta ulg’aygansiz va endi siz Xudoning oilasida o’g’il bo’lasiz, ammo bu sizni dunyodan olib ketmaslikning irodasi “Men ularni dunyodan olib ketishingizni so’ramayman, balki ular sizni yovuzlikdan xalos qilishlarini” (Yuhanno 17:15). Bu dunyodan oldin Masihning buyrug’i aniq: xursand bo’ling, men dunyoni engdim! (Yuhanno 16:36).

Biz buni bilamiz “Xudo dunyoni shu qadar sevdiki, O’zining yagona O’g’lini yubordi …” (Yuhanno 3:16), shunda Masihga ishongan har bir kishi halok bo’lmasin va abadiy hayotga ega bo’lmasin. Xudo qaysi dunyoni sevgan? Xudo insoniyatni sevdi, ya’ni Xudo Odam Atodan tug’ilgan barcha odamlarni farq qilmasdan sevdi (insoniyat = dunyo).

Siz Xudo juda yaxshi ko’radigan odamlardan edingiz va Masih siz halok bo’lmaslik uchun qutqarildi, chunki bu Odam Atoning buzuq zoti tufayli insoniyatning oxiri bo’ladi.

Endi, siz Masihda bo’lganingiz uchun, siz endi yo’qolgan insoniyatning bir qismi emassiz “Ular dunyodan emas, men ham bu dunyodan emasman” (Yuhanno 17:16). Xudo hamma odamlarni sevar edi va imon keltirganlar yana ruhiy insonlar sifatida yaratildilar va ular Odam Ato olamiga tegishli bo’lishni to’xtatdilar.

Siz ishondingiz, siz qayta tug’ildingiz va siz Xudoning tabiati va oilasining ishtirokchisi bo’ldingiz.} Siz Odam Atoning o’g’li bo’lishni to’xtatdingiz va Masihda Xudoning o’g’li bo’ldingiz (oxirgi Odam Ato), ruhiy odam bo’ldingiz.

Masih xochga mixlanishdan oldin Otasiga ibodat qilib: “Men sizni bu dunyodan olib ketishingizni so’ramayman, balki ularni yomonlikdan saqlang” (Yuhanno 17:15). Ya’ni, Iso bu dunyodan olib tashlanmoqchi edi, lekin unga ishonganlar bu dunyodan chiqarilmaydi. Bu shuni ko’rsatadiki, siz hali bu dunyodan olib tashlanmagan bo’lsangiz ham, siz endi unga (dunyoga) tegishli emassiz.

Siz va’da qilingan Muqaddas Ruh bilan muhrlangan Xudoning yagona mulkisiz:

“… bu bizning merosimiz garovidir, Xudoning mulkini sotib olish uchun, Uning ulug’vorligini ulug’lash uchun” (Efes 1:14).

Garchi siz hali dunyodan chiqarilmagan bo’lsangiz ham, siz undagi buzuqlikdan qutulgansiz.

“U bizga buyuk va qimmatli va’dalarni berdi, shunda ular orqali sizlar shahvat orqali dunyoda mavjud bo’lgan buzuqlikdan qutulib, ular orqali ilohiy tabiatning sheriklari bo’lishingiz mumkin” (2Pe 1: 4).

Har doim eslayman “… biz Xudodanmiz va dunyo yovuz shaytonda” (1 Yuhanno 5:19).

Iso Otadan bu dunyodan chiqarilmasligini va yovuzlikdan saqlanishini so’radi. Shunday qilib, yovuz shaytondan saqlanayotgan Iso ekanligiga ishonch hosil qiling (1 Yuhanno 5:18). Iso dunyoni yengdi va siz ushbu g’alabaning ishtirokchisiz. Ammo, bu bu dunyoda bo’lganingizda, siz azob-uqubatlarga qarshi bo’lganingizni anglatmaydi.

“Men sizga tinchlik o’rnatishingiz uchun buni sizga aytdim; dunyoda siz azob-uqubatlarga duchor bo’lasiz, lekin jasoratli bo’ling, men dunyoni engdim “(Yuhanno 16:33).

Yaxshi quvnoqlik Masihning buyrug’idir va bu Unga ishonadiganlarning xususiyatlaridan biri bo’lishi kerak. Masihga ishonadiganlar hayotda muammolarga duch kelganda bezovtalanmasliklari kerak (Yuhanno 14: 1). Ammo bu dunyoning azob-uqubatlari aniq, ammo ular sizlar ishtirokchi bo’lgan kelajak dunyoning ulug’vorligi bilan taqqoslanmaydi, siz Xudoning oilasiga mansub bo’lganingizda bu dunyoni engib chiqdingiz.

“Kichkintoylar, sizlar Xudodansiz va siz allaqachon ularni yengib chiqdingiz; chunki sizdagi narsa dunyodagidan kattaroqdir ”(1 Yuhanno 4: 4).

Sizni sevgan kishi uchun g’olibsiz (Rim. 8:37)! Biroq, ogohlantirish xabari mavjud: “Dunyoni yoki dunyoni sevmang …” (1 Yuhanno 2:15). Biz bilamizki, Masih butun dunyoning gunohlari uchun kechirimdir, kim Uni qabul qilsa, chunki U Uni sevadi va Uni yaratganni sevadi.

Masihga ishongan kishi Xudoning irodasini bajaradi, Xudoni sevish bilan barobar. Kim Xudoni sevsa, dunyoni sevmaydi va bu dunyoga tegishli emas, ya’ni u Xudoning irodasini bajo keltirgani uchun, ya’ni yuborganiga ishonish kerak, siz dunyoni sevmaysiz. Ammo dunyoni sevmaydiganlar (Masihga ishonadiganlar) uchun bu dunyodagi narsalarni sevmaslik qoladi.

Dunyodagi narsalarni sevmaslik uchun siz havoriy Pavlusning maslahatiga amal qilishingiz kerak: “Va bu dunyodan foydalanadiganlar, xuddi uni suiiste’mol qilmagandek, chunki bu dunyoning ko’rinishi o’tib ketadi” (1Co 7:31). “Endi dunyo va uning nafsi o’tmoqda …” (1 Yuhanno 2:17), lekin siz Masih bilan abadiy qolasiz.

Xudodan tug’ilganingizda, siz dunyoni mag’lub etib, ruhda yashashni boshladingiz. Shuning uchun, ruhda yashaydigan (xushxabar), ruhda ham yurishi kerak “Xudodan tug’ilgan har bir kishi dunyoni yengadi; va bu dunyoni yengadigan g’alaba, bizning imonimiz »(1 Yuhanno 5: 4).

Siz Xudoga ishonasiz (dam olasiz) va shu tufayli siz allaqachon dunyoni engib chiqdingiz. Bunday g’alaba dunyoni yengib chiqadigan imon Masihning xushxabari orqali berilgan. Endi sizlar chaqirilgan kasbga munosib yo’l bilan erkaklar orasida yurishingiz qoladi. Ya’ni boshqa g’ayriyahudiylar singari ko’proq yurmang (o’zingizni tutmang), turli xil tarqatish va tartibsizliklarni sodir eting (Efes 4: 1, 17).