Masih gunohlari uchun bir marta azob chekdi, adolatsizlar uchun Xudoga odamlarni olib borish uchun (1Pe 3:18). U butun dunyoning gunohlarini kechiradi (1 Yuhanno 2: 2), Xudo va odamlar o’rtasida mavjud bo’lgan dushmanlik to’sig’ini buzadi. Odam Atoning hukmidan xalos bo’lgach, inson yaxshi ishlar qila oladi, chunki ular faqat Xudoga tegishli bo’lganda amalga oshiriladi (Is 26:12; Yuhanno 3:21).

---

Gunohlaringiz uchun

Doktor Charlz Xaddon Spergeonning 350-xutbasidan “O’zini oqlashga qaratilgan aniq nishonga olingan o’q” nomli parchani o’qidim va va’zdagi bayonotga izoh berolmay qoldim.

Va’zning so’nggi jumlasi diqqatimni tortdi, unda: “Masih gunohlaringiz sodir etilishidan oldin jazolandi” Charlz Xaddon Spergeon, nº 350-sonli “O’zini oqlash uchun aniq zarba” va’zidan parcha, Internetdan olingan.

Agar doktor Spurgeon Iso «dunyo yaratilgandan beri o’ldirilgan qo’zichoq» degan Injil matnini ko’rib chiqqan bo’lsa, aslida u gunoh dunyoga kelguncha Masih o’lganligini ta’kidlashi kerak (Vah 13: 8; Rim 5:12). Ammo, Iso har bir masihiyning gunohi alohida sodir etilishidan oldin jazolangan deb da’vo qilar ekan, men Doktor Spergeon Vahiy kitobining 8-oyati 13-bobiga ishora qilmaganini tushunaman.

Masih butun insoniyatning gunohi uchun jazolandi, ammo butun insoniyatni gunoh ostida bo’lishiga olib kelgan gunohni kim qilgan? Endi Muqaddas Yozuvlarga ko’ra, gunoh Odamning xatti-harakatlaridan (itoatsizlikdan) kelib chiqadi, odamlarning xatti-harakatlaridan emas.

Tinchlik keltirgan jazo, alohida-alohida qilingan xatti-harakatlar tufayli emas edi ‘, chunki hamma odamlar Xudodan (gunohkorlardan) chetlanish sharoitida hosil bo’ladi. Masih – bu dunyo yaratilishidan oldin vafot etgan Xudoning qo’zisi, ya’ni Odamning gunohi sodir bo’lishidan oldin qurbonlik qilingan.

Masihga tushgan jazo odamlarning xatti-harakatlari (gunohlari) tufayli emas, balki Odam Atoning gunohi tufayli. Odam Atoda odamlar gunohkor bo’lishgan, chunki gunoh tufayli barcha insonlar ustidan hukm va hukm chiqarilgan, istisnosiz (Rim. 5:18).

Agar gunoh (Xudosiz insonning holati) odamlarning xatti-harakatlaridan kelib chiqsa, adolat o’rnatilishi uchun, najot faqat odamlarning xatti-harakatlari tufayli mumkin bo’ladi. Erkaklar o’zlarining yomon xulq-atvorlarini yumshatish uchun yaxshilik qilishlarini talab qilishlari kerak edi, ammo bu hech qachon “oqlanmaydi”.

Ammo xushxabar xabarida aytilishicha, bir kishining (Odam Atoning) gunohi bilan hamma o’limga mahkum etilgan va faqat bitta odam (Masih, oxirgi Odam Ato) tomonidan Xudoning inoyati inoyati ko’pchilikda juda ko’p bo’lgan (Rim. 5:15). Iso bizning gunohlarimiz uchun vafot etganida, uning o’rnini bosish amalga oshirildi: Odam Ato itoatsizlik qilganida, oxirgi Odam alayhissalom itoatkor bo’lishdi.

Doktor Spergeonning va’zidan olingan parchaning so’nggi jumlasi shuni ko’rsatadiki:

• Barcha odamlar gunohkorlar, chunki insoniyatning birinchi otasi (Odam Ato) gunoh qilgan (Ism 43:27);
• Hamma insonlar gunohkorlikda shakllangani va gunohda homilador bo’lganligi (Zab 51: 5);
• Butun insoniyat onadan beri Xudodan yuz o’girganligi (Zab 58: 3);
• Tug’ilgandan beri hamma odamlar yanglishgan (Zab. 58: 3), chunki ular halokatga olib boradigan keng yo’lga kirish imkoniyatini beradigan keng eshikdan kirishdi (Mt 7:13 -14);
• Chunki ular gunohning quli sifatida sotilgan, hech kim Odam Atoning gunohiga ko’ra gunoh qilmagan (Rim. 5:14);
• Odamlarning eng yaxshisi tikan bilan taqqoslanadigan, tik turganlar tikanlarning to’sig’idan yomonroq (Mk 7: 4);
• Odam Atoda hukm qilingan hukm tufayli hamma odamlarning gunoh qilgani va Xudoning ulug’vorligidan mahrum bo’lganligi;
• Odam Atoning avlodlari orasida solihning yo’qligi, umuman yo’qligi (Rim. 3:10) va boshqalar.

Farzand gunohga tushish uchun onasining qornida qanday yaxshi yoki yomon ish qiladi? Tug’ilgandan beri bola “noto’g’ri” yurish uchun qanday gunoh qiladi? Hamma odamlar qachon va qaerda adashib, birga iflos bo’lishgan? (Rim. 3:12) Odam Atoning gunohi tufayli insoniyat yo’qolishi emasmi?

Odam Atoda hamma odamlar iflos bo’lgan (Zab. 53: 3), chunki Odam Ato barcha insonlar tug’ilgandan keyin kiradigan keng eshikdir. Inson tanasi, qoni va irodasiga ko’ra tug’ilish – bu hamma odamlar kirib, chetga burilib, birgalikda harom bo’ladigan keng eshikdir (Yuhanno 1:13).

Qanday hodisa barcha odamlarning “birgalikda” nopok bo’lishiga olib keldi? Faqat Odam Atoning jinoyati hamma odamlarning bir xil holatda nopok bo’lishini tushuntiradi (chunki birgalikda), ko’p sonli yoshdagi barcha erkaklarning bir xil harakatni amalga oshirishi mumkin emas.

O’ylab ko’ring: Masih Qobil Hobilni o’ldirgani uchun o’ldimi yoki Masih Odamning gunohi tufayli o’ldimi? Voqealarning qaysi biri butun insoniyat tabiatiga putur etkazgan? Qobilning ishi yoki Odam Atoning jinoyati?

E’tibor bering, Qobilni hukm qilish uning jinoiy harakatlaridan kelib chiqmaydi, bu Odam Atodagi hukmdan kelib chiqadi. Iso bu dunyoni hukm qilish uchun emas, balki uni qutqarish uchun kelganini namoyish qildi, chunki allaqachon hukm qilingan narsalarni hukm qilish samarasiz bo’ladi (Yuhanno 3:18).

Masih insoniyatning gunohi tufayli jazolandi, ammo gunoh odamlarning qilgan ishlariga ishora qilmaydi, aksincha u hamma odamlarga hukmni va hukmni keltirgan jinoyat haqida aytadi.

Gunoh bo’yinturug’i ostida bo’lgan odamlarning harakatlari gunoh deb ham ataladi, chunki kim gunoh qilsa, gunohning quli bo’lgani uchun gunoh qiladi. Xudo bilan odamlar o’rtasidagi ajratish to’sig’i Odam Atoning jinoyati tufayli yuzaga keldi va Adan bog’idagi jinoyat tufayli inson o’g’illari orasida yaxshilik qiladigan odam yo’q. Nega yaxshilik qiladigan odam yo’q? Chunki ularning hammasi adashgan va birgalikda harom bo’lganlar. Shuning uchun, Odam Atoning gunohi tufayli, Masihsiz odam qilgan harom narsa haromdir.

Nopok kim pokni olib qo’yadi? Hech kim! (Ayub 14: 4) Boshqacha qilib aytganda, yaxshilik qiladigan odam yo’q, chunki hamma gunohning quli.

Endi gunohning quli gunoh qiladi, chunki hamma qilgan ishlari xo’jayiniga tegishli. Gunoh xizmatchilarining harakatlari gunohdir, chunki ularni gunoh qullari qilishadi. Shuning uchun Xudo solihlik xizmatchilari ekanligiga ishonganlarni ozod qildi (Rim. 6:18).

Boshqa tomondan, Xudoning bolalari gunoh qila olmaydilar, chunki ular Xudodan tug’ilgan va Xudoning urug’i ularda qoladi (1 Yuhanno 3: 6 va 1 Yuhanno 3: 9). Gunoh qilgan har bir kishi iblisdan, lekin Masihga ishonganlar Xudoga tegishli (1Co 1:30; 1Jo 3:24; 1Jo 4:13), chunki ular Ruhning ma’badi va yashash joyidir (1Jo 3: 8) ).

Masih shaytonning ishlarini yo’q qilish uchun namoyon bo’lgan (1 Yuhanno 3: 5 va 1 Yuhanno 3: 8) va Xudodan tug’ilgan barcha Unda (1 Yuhanno 3:24) va Xudoda gunoh yo’q (1 Yuhanno 3). Yuhanno 3: 5). Agar endi Xudoda gunoh bo’lmasa, demak, Xudodagi barcha odamlar gunoh qilmaydilar, chunki ular Xudodan tug’ilgan va Xudoning urug’i ularda qoladi.

Daraxt ikki xil meva bera olmaydi. Shunday qilib, Xudoning urug’idan tug’ilganlar, Xudo va iblis uchun meva bera olmaydi, xuddi xizmatkorning ikkita xo’jayinga xizmat qilishi imkonsiz bo’lgani kabi (Luqo 16:13). Ota tomonidan ekilgan har bir o’simlik ko’p hosil beradi, lekin u faqat Xudo uchun meva beradi (Ishayo 61: 3; Yuhanno 15: 5).

Qadimgi xo’jayin gunoh qilish uchun o’lganidan keyin, Xudoga o’zini o’likdan tirik, tanasining a’zolarini esa adolat vositasi sifatida ko’rsatish tirilgan odamga bog’liq (Rim. 6:13). O’liklarning “tirik” holati qayta tug’ilish (yangi tug’ilish) orqali Masihga bo’lgan ishonch orqali erishiladi. Yangi tug’ilish orqali inson o’likdan tirik bo’ladi va shuning uchun Xudoga tanasining a’zolarini adolat vositasi sifatida ixtiyoriy ravishda taqdim etish qoladi.

Gunoh endi hukmronlik qilmaydi, chunki u endi imon keltirganlar ustidan hukmronlik qilmaydi (Rim. 6:14). Masihiy o’z a’zolarini adolat uchun xizmat qilishni, ya’ni ularni muqaddas qilganga xizmat qilishni taklif qilishi kerak, chunki Masih nasroniylarni oqlash va muqaddaslashdir (Rim. 6:19; 1Ko 1:30).

Masih gunohlari uchun bir marta azob chekdi, adolatsizlar uchun Xudoga odamlarni olib borish uchun (1Pe 3:18). U butun dunyoning gunohlarini kechiradi (1 Yuhanno 2: 2), Xudo va odamlar o’rtasida mavjud bo’lgan dushmanlik to’sig’ini buzadi. Odam Atoning hukmidan xalos bo’lgach, inson yaxshi ishlar qila oladi, chunki ular faqat Xudoga tegishli bo’lganda amalga oshiriladi (Is 26:12; Yuhanno 3:21).

Xudosiz erkaklar esa bu dunyoda umidsiz yashaydilar, chunki ular haromga o’xshaydilar va ular ishlab chiqaradigan narsalar haromdir. Xudosiz inson uchun yaxshilik qilishning iloji yo’q, chunki yovuz tabiat faqat yomonlikni keltirib chiqaradi “Ammo biz hammamiz ifloslarga o’xshaymiz va bizning barcha solihliklarimiz iflos lattaga o’xshaydi; Bargimiz singari hammamiz quriymiz, shamol kabi gunohlarimiz bizni olib ketmoqda “ (Ishayo 64: 6).

Ishayo payg’ambar o’z xalqining ahvolini tasvirlashda ularni quyidagilar bilan taqqoslagan:

• Nopok – Isroil xalqi qachon nopok bo’lgan? Hammasi adashib, birgalikda nopok bo’lganida, ya’ni Odam Atoda, insoniyatning birinchi Otasi (Zab 14: 3; Iso 43:27);
• Adolat iflos lattalar sifatida – Nopoklarning barcha adolat ishlari kiyim uchun yaramaydigan iflos lattalar bilan taqqoslanadi. Garchi ular dindor bo’lishsa-da, Isroil xalqining ishlari qonunsizlik, zo’ravonlik ishlari edi (Ism 59: 6);
• Bargga o’xshab quriydi – Isroil xalqi uchun umid yo’q edi, chunki barg o’lgan (59:10);
• Jinoyatlar shamolga o’xshaydi – Isroil ularni hech narsa qila olmadi, bu dahshatli holatdan, chunki gunohni bargni tortib oladigan shamol bilan taqqoslash mumkin, ya’ni inson gunoh egasidan xalos bo’lolmaydi.

Masih o’z vaqtida yovuzlar uchun o’ldi. Xudoning Qo’zi gunohkorlar tomonidan dunyo qurilganidan beri qurbonlik qilingan

“Chunki Masih biz hali ham ojiz bo’lganimizda, yovuzlar uchun o’z vaqtida vafot etgan” (Rim. 5: 6);

“Ammo Xudo bizga bo’lgan sevgisini isbotlaydi, chunki Masih biz uchun gunohkor ekan, biz uchun o’ldi” (Rim. 5: 8).

Endi Masih gunohning qullari uchun vafot etdi, lekin gunohkorlarning gunohlari uchun emas, balki doktor Spurgeon tushunganidek.

Masih gunohkorlar uchun o’ldi, shuning uchun imon keltirganlar U bilan birga o’ladilar.Masih hamma uchun o’ldi, toki tirilganlar endi o’zlari uchun yashamasliklari uchun, aksincha o’lgan va tirilgan U uchun yashaydilar (2Co 5:14).

Masih bilan birga tirilganlar xavfsiz, chunki:

• Ular Masihda;
• Ular yangi maxluqlar;
• Eski narsalar yo’q bo’lib ketdi;
• Hammasi yangi bo’ldi (2Co 5:17).

Xudo O’zi bilan Masih orqali imon keltirganlarni va o’liklardan tiriklarga yarashtirish xizmatini berganlarni yarashtirdi (2Co 15:18).

O’lganlar orasida tiriklar nasihat bilan qoladi: Xudoning inoyatini behuda qabul qilmang (2 Kor. 6: 1). Xudo sizni maqbul vaqtda eshitdi, shuning uchun adolat vositasi sifatida masihiylarga quyidagilar tavsiya etiladi:

• Umuman janjal chiqarmang – Nega masihiylar janjal ko’tarmasliklari kerak? Najot topmoqchimisiz? Yo’q! Yarashtirish vazirligi tsenzuraga olinmasligi uchun;
• Hamma narsada tavsiya etilgan bo’lish – Ko’p sabr-toqat bilan, azob-uqubatlarda, ehtiyojlarda, iztirobda, qamchilashda, tartibsizliklarda, g’alayonlarda, ishda, hushyorlikda, ro’za tutishda, poklikda, ilmda, uzoq vaqt davomida azob-uqubat, mehr-oqibat, Muqaddas Ruh, cheksiz muhabbat va boshqalar (2Co 6: 3-6).

Masih dunyo yaratilgandan beri, butun insoniyat gunoh qilgan bir odamning itoatsizligi tufayli adolatsizlikning quli bo’lishidan oldin ham o’ldirilgan edi: Odam Ato.

 

Jamiyat a’zolari sifatida nasroniy ota-onalar farzandlariga ta’lim berishlari kerak va ular bunday aybni cherkovga yoki boshqa biron bir tashkilotga topshirmasligi kerak.

---

Ota-onalar, bolalar va cherkov

 

Kirish

Bolamni cherkovda saqlashim uchun nima qilishim kerak? Bu ko’plab nasroniy ota-onalar tomonidan berilgan savol.

Kichkina bolalari bo’lganlar, bolalarini cherkovdan adashishiga yo’l qo’ymaslik uchun formulalar istaydilar va katta bolali, cherkovdan uzoqlashganlar, Xudo mo”jiza yaratishini xohlashadi.

Nima qilish kerak?

 

Mo’minning o’g’li yana tug’ilishi kerak

Avvalo, har bir masihiy “tana bolalari Xudoning bolalari emasligini” bilishi kerak. Yoqdimi? Evangelist va / yoki protestantlik tug’ilgan joyda tug’ilgan mening farzandim Xudoning farzandi emasmi?

Endi, agar “imonlilarning o’g’li Xudoning o’g’li bo’lsa”, biz Ibrohimning barcha avlodlari ham Xudoning farzandlari ekaniga rozi bo’lishimiz kerak edi, ammo bu Muqaddas Kitobda aytilgan narsa emas.

Havoriy Pavlus Rimdagi masihiylarga maktub yozib, Ibrohimning tanasining avlodi bo’lish ilohiy filiat berishning o’zi emasligini aniq ko’rsatib berdi. “Xudoning kalomi etishmayotgani emas, chunki Isroildan kelganlarning hammasi ham isroilliklar emas; Ular Ibrohimning avlodlari bo’lganliklari uchun emas, balki ularning hammasi bolalardirlar “(Rim. 9: 6 -7). “… Xudoning farzandlari emas, balki tanadagi bolalar, lekin va’da qilingan bolalar avlodlari deb hisoblanadi” (Rim 9: 8). Endi, agar Ibrohimning bolalari Xudoning bolalari bo’lmasa, demak, mo’minning o’g’li Xudoning farzandi emas.

Shuning uchun, ilohiy hujjatni qo’lga kiritishni istagan har bir kishi, imonli Ibrohim singari imonga ega bo’lishi kerak, ya’ni nasroniyning o’g’li Xudoning farzandi bo’lishi uchun u otasi xushxabarga ishonganidek ishonishi kerak.

“Demak, bilinglarki, imon keltirganlar Ibrohimning farzandlari” (Galat. 3: 7).

Xudoning kalomi bo’lgan chirimaydigan zurriyot orqali hosil bo’lganlargina Xudoning bolalari, ya’ni nasroniylarning farzandlari Xudoning farzandlari bo’lishlari shart emas.

 

Cherkov Masihning tanasidir

Ikkinchidan, barcha masihiylar shuni bilishlari kerakki, Masihning tanasi, u ham cherkov deb ataladi, uni oila va cherkov kabi inson institutlari bilan aralashtirib bo’lmaydi. Insoniyat institutining bir qismi bo’lish odamni Masihning tanasiga tegishli qilmaydi, ya’ni saqlanib qoladi.

 

Ta’lim berish uchun javobgarlik

Jamiyat a’zosi sifatida, nasroniy ota-onalar farzandlariga ta’lim berishlari kerak va siz bunday aybni cherkovga yoki boshqa biron bir tashkilotga topshirmasligingiz kerak. Bunday vazifa faqat va faqat ota-onalarga tegishli. Agar ota-onalar yo’q bo’lsa, bu vazifani ushbu rolni o’ynaydigan boshqa shaxsga topshirish kerak: buvilar, amakilar yoki oxirgi chora sifatida jamiyat tomonidan tashkil etilgan muassasa (bolalar uyi).

Nima uchun bolalarni tarbiyalash vazifasini boshqalarga topshirish mumkin emas? Chunki odatdagidek, ota-onalar inson hayotining birinchi yillarida eng yaxshi va eng katta ishonchga ega bo’lgan odamlardir. Ushbu ishonch munosabatlariga asoslanib, oila instituti mas’uliyatli fuqaroni etishtirish uchun barcha sinovlar o’tkaziladigan laboratoriyaga aylanadi.

Hokimiyat va mas’uliyat nima ekanligini oilada bilib oladi. Insoniy munosabatlar oilada o’rganiladi va rivojlanadi, masalan, birodarlik, do’stlik, ishonch, hurmat, mehr va boshqalar.

Ota-onalar eng yaxshi va ishonchli munosabatlarga ega bo’lgani uchun, ular ta’lim jarayonida bolalarga Masihning xushxabarini etkazish uchun eng yaxshi odamlardir. Shu sababli, ota-onalar o’z farzandlariga qasoskor va g’azabli Xudoni hadya etmasliklari juda muhimdir. Shunga o’xshash iboralar: “- Buni qilmang, chunki dadaga yoqmaydi! Yoki, – agar shunday qilsangiz, Xudo jazolaydi! ”, Xushxabar haqiqatini aks ettirmaydi va bolaning tushunchasiga katta zarar etkazadi.

Xudo va odamlar o’rtasida xushxabar o’rnatadigan munosabatlar ishonch va sadoqat bilan boshqariladi. G’azabli va qasoskorga ishonish mumkinmi? Yo’q! Endi qanday qilib yigit Xudoga ishonishi mumkin, agar unga taqdim etilgan narsa xushxabar haqiqatiga to’g’ri kelmasa?

Ota-onalar farzandlariga ba’zi xatti-harakatlarga yo’l qo’yilmasligini ko’rsatishi kerak, chunki ota va onaning amalda noroziligi. Bunday munosabat ota va onaning amalda taqiqlanganligi. Bunday xatti-harakatlar zararli ekanligi va butun jamiyat ham buni ma’qullamaydi.

Farzandingizga sizni har qanday noto’g’ri xatti-harakatlaringiz uchun jazolashga tayyor bo’lgan g’azablangan, asabiy Xudo bilan sovg’a qilmang. Ota-onalarning bunday xatti-harakatlari ularning tarbiyachi sifatida javobgarligidan qochayotganligini yaqqol namoyish etadi.

Xudoga, cherkovga, ruhoniyga, ruhoniyga, iblisga, jahannamga, politsiyaga, qora yuzli ho’kizga va boshqalarga jallod yoki jazo sifatida ega bo’lish orqali qo’rquv munosabatlarini o’rnatish orqali bolalarni tarbiyalash, ular qilmaydigan erkaklarni ishlab chiqarish bilan tugaydi. institutlarni hurmat qilish va hokimiyatni amalga oshiruvchilarni xor qilish. Ushbu turdagi ta’lim hurmat o’rniga qo’rquvni o’rnatadi, chunki ishonch munosabatlari o’rnatilmagan. Qo’rquv o’tib ketsa, itoat etish uchun endi sabab bo’lmaydi.

Farzandlariga ta’lim berishda shunday yo’l tutgan ota-onalar farzandlarini yo’ldan ozdirishda o’zlarining ayblariga ega. Cherkovning ham ulushi bor, chunki u ota-onalarni farzandlarining ta’lim olishlari uchun yagona va qonuniy javobgar qilib tayinlay olmadi. Davlat ham aybdordir, chunki u o’qituvchi rolini o’z zimmasiga oladi, aslida esa bu faqat bilimlarni etkazish vositasidir.

Agar ta’lim asoslari oila ichida aniqlanmasa va oilaviy munosabatlarda qo’llaniladigan va tajribada bo’lgan bunday tushunchalar bo’lsa, cherkov va davlat kabi boshqa har qanday insoniy institut muvaffaqiyatsizlikka uchraydi.

Ko’pgina ota-onalar o’zlarini ishlash, o’qish va cherkovga jalb qilishadi, ammo ular o’z farzandlarining ta’lim olishlariga vaqt sarflamaydilar. Bolalar ta’limi to’liq vaqtda amalga oshiriladi va bu vaqtni e’tiborsiz qoldirish sog’lom emas.

 

Ta’lim berishni qachon boshlash kerak?

Odatda bolalar haqida qayg’urish, faqat nasroniy ota-onalar farzandlari o’zlarini cherkov muassasasidan uzoqlashtirayotganini sezganda paydo bo’ladi. Bolalarni cherkovga borishga majbur qilish, majburlash va majburlash uchun qo’rqinchli murojaat. Bunday munosabat bolaga o’z vaqtida ko’rsatma bermaganidan ham xato.

Bu savollar ba’zi nasroniy ota-onalarni hayratda qoldiradi, chunki ular jamiyat a’zosi sifatida ularning roli nima ekanligini va xushxabar elchisi sifatida qanday vazifalarni bajarishini bilishmaydi. Masihiy ota-onalar bu ikki funktsiyani birlashtira olmaydi.

Xristian ota-onalarning ikkita farqli vazifasi bor:

a) o’z farzandlarini jamiyat a’zosi sifatida tarbiyalash va;

b) bolalarga hech qachon imondan chetlashmasliklari uchun xushxabarning ajoyib va’dalarini e’lon qiling.

Ushbu vazifalar bolaligidanoq amalga oshirilishi kerak, Xudoning sevgisi va sadoqatini ta’kidlab, haqiqat so’zini o’qitishni e’tiborsiz qoldirmasdan, fuqaroning ta’lim va tarbiyasi bilan bir vaqtda shug’ullanish kerak.

Bolani yoshligidan hokimiyatni hurmat qilishga o’rgatish kerak va ota-onalar orqali bolani hokimiyatga bo’ysunish bilan shug’ullanish kerak. Birodarlar, bobo va buvilar orqali bola hurmat va o’zaro munosabatni o’rganadi. Do’stlar, o’qituvchilar, qo’shnilar va begonalar singari, bola dunyo bilan munosabatlarni o’rganadi.

Xushxabar haqida nima deyish mumkin? Muqaddas Kitobda nima tavsiya etiladi? Qonunlarni takrorlashda biz quyidagilarni o’qiymiz: “Va siz ularni bolalaringizga o’rgatasiz va ular haqida sizning uyingizda o’tirganingizda, yo’lda yurganingizda, yotganingizda va o’rningizda turganingizda gapirasiz” (Qonun 6: 7). Bolaga hayot tarzini har doim, ya’ni uyda, yo’lda, yotish vaqtida va turishda ko’rsatma berish kerak.

Muqaddas “harflar” ning ko’rsatmasi ota-onalarning vazifasidir! Bunday funktsiyani yakshanba kuni maktab o’qituvchisiga topshirish Muqaddas Yozuvlarda tavsiya etilmagan, bundan tashqari u Masih to’g’risida o’qitish vaqtini haftasiga bir marta, atigi bir soatga cheklaydi. Muqaddas Kitobda yozilganidan butunlay farq qiladi: kundalik o’qitish.

 

Bolalar va jamiyat

Ota-onalar har kim ota-onaga va jamiyatga itoat etishlari kerakligini bolalarga tushunishlari kerak. Bugungi kunda ota-onalarga bo’ysunish – bu maktabda ham, ishda ham jamiyat tomonidan talab qilinadigan insho va shogird.

O’qitgandan so’ng, hatto yosh odam Masihning xushxabariga ergashishni xohlamasa ham, bizda ma’lum ijtimoiy qadriyatlarga sodiq bo’lgan fuqaro bo’ladi.

Bugungi kunda nasroniylar farzandlarini tarbiyalashdagi dolzarb muammolardan biri bu oilaviy ta’limni cherkov bilan aralashtirishdir. Ijtimoiy-madaniy qadriyatlarni etkazish mas’uliyatini cherkovga topshirish – bu katta xato. Yosh kishi o’sib ulg’ayganida va muassasa ichidagi ba’zi odamlardan hafsalasi pir bo’lganida, u o’zi qatnashgan jamiyat a’zoligidan uzoqlashib, shu bilan birga har qanday va barcha turdagi ijtimoiy qadriyatlarga qarshi isyon ko’taradi.

Ota-onalar Xudo uchun farzand tug’dirmasliklarini bilsalar, ular ko’proq bolalarning ta’lim olishlari va evangelizatsiyasiga murojaat qilishadi. Shuningdek, ularning kurtaklarining cherkovga borish kayfiyati yo’qligini ko’rganlarida umidlari uzilmaydi. Ular ba’zi institutsional muammolarni hal qilmaganlarida o’z farzandlari uchun aybdor yoki mas’uliyatni his etmaydilar.

Xudo kalomini o’rgatish orqali bolalarni tarbiyalash kerak, ammo ijtimoiy qadriyatlarni etkazish va singdirishni unutmasdan. Ta’limga suhbat, o’yin, janjal, ogohlantirish va boshqalar kiradi. Bolalarga bolalikdan, o’spirinlikdan va yoshlikdan boshlab hayotning barcha bosqichlarini boshdan kechirishga imkon bering.

Ammo, bolalar cherkovdan uzoqlashganda nima qilish kerak? Birinchidan, bolalar xushxabardan adashganmi yoki o’zlarini ma’lum bir muassasadan uzoqlashtirganmi, farqlash kerak.

Boshlang’ich xushxabar tamoyillarini e’tiborsiz qoldirish ota-onalarni Xudoning farzandi bo’lish degan ma’noni ma’lum bir cherkovga tegishli deb aralashtirishga olib keladi. Agar bola endi cherkovda doimiy ishtirok etmasa, unga adashgan yoki jahannamga qadam qo’ygan deb yozmaslik kerak.

Agar biror kishi Muqaddas Yozuvlarda aytilganidek xushxabar haqiqatini tan oladigan bo’lsa, demak u adashgan emas, balki faqat yig’ilish zarurligi to’g’risida ogohlantirilishi kerak. Ehtimol, ota-onalar farzandlarining nega boshqa masihiylar bilan uchrashish odatini tark etishlarini tekshirishlari kerak bo’lishi mumkin.

Endi, agar o’g’il xushxabar haqiqatini tan olmasa va odatiga ko’ra yig’ilishni davom ettirsa, uning Xudo oldida holati bezovta qiladi. U xushxabar haqida nimani biladi? U xushxabarga ishonishini aytadimi? Agar javob salbiy bo’lsa, u faqat cherkovga emas, balki ishonishi va najot topishi uchun xushxabarning haqiqatini e’lon qilish kerak.