ખ્રિસ્તે પાપો માટે એકવાર દુ: ખ સહન કર્યું, પુરુષોને ભગવાન તરફ દોરવા માટે માત્ર અન્યાયી લોકો માટે (1Pe 3:18). તે ભગવાન અને પુરુષો વચ્ચે અસ્તિત્વની દુશ્મનાવટને તોડીને, આખા વિશ્વના પાપો માટેનું વચન છે (1 જ્હોન 2: 2). એકવાર આદમની નિંદાથી મુક્ત થયા પછી, માણસ સારા કાર્યો ઉત્પન્ન કરી શકે છે, કેમ કે તે ત્યારે જ કરવામાં આવે છે જ્યારે કોઈ ભગવાનમાં હોય (26:12; જ્હોન 3:21).
ડ Ser. ચાર્લ્સ હેડન સ્પર્જન દ્વારા ઉપદેશ નંબર from 350૦ નો એક અવતરણ મેં વાંચ્યું, “સ્વયંભૂતામાં એક નિશ્ચિત ગોળી” શીર્ષક હેઠળ અને હું ઉપદેશમાં રહેલા નિવેદનમાં ટિપ્પણી કરવામાં મદદ કરી શક્યો નહીં.
ઉપદેશના છેલ્લા વાક્યનું ધ્યાન મારું ધ્યાન ખેંચ્યું, જે કહે છે: “ખ્રિસ્તને તમારા પાપોની સજા કરવામાં આવી તે પહેલાં તેઓ પ્રતિબદ્ધ થયા” ચાર્લ્સ હેડન સ્પર્જ્યુન, ઉપદેશ નંબર 350 “૦ નાં અવતરણ “સ્વ-સદાચારમાં નિશ્ચિતપણે ગોળી ચલાવવી”, જે વેબ પરથી લેવામાં આવ્યું.
હવે, જો ડ Sp. સ્પૂર્ઝન બાઈબલના લખાણને ધ્યાનમાં લે છે કે જે કહે છે કે ઈસુ ‘વિશ્વના પાયા પછીથી માર્યા ગયેલા ઘેટાંના છે’, હકીકતમાં તેણે ભાર મૂકવો જોઈએ કે ખ્રિસ્તનું પાપ વિશ્વમાં દાખલ થયા પહેલા મૃત્યુ પામ્યું હતું (રેવ 13: 8; રોમ 5: 12).
તેમ છતાં, જેમ જેમ તે દાવો કરે છે કે દરેક ખ્રિસ્તીનું પાપ વ્યક્તિગત રીતે કરવામાં આવે તે પહેલાં જ ઈસુને સજા આપવામાં આવી હતી, હું સમજું છું કે ડ Sp. સ્પર્ઝેને રેવિલેશન બુકના અધ્યાય 13, અધ્યાય 13 નો કોઈ સંદર્ભ આપ્યો નથી.
ખ્રિસ્તને બધી માનવજાતનાં પાપ માટે સજા આપવામાં આવી હતી, પરંતુ આ ગુનો કોણે કર્યો જેણે સમગ્ર માનવજાતને પાપ હેઠળ રાખ્યું? હવે, શાસ્ત્ર દ્વારા આપણે સમજીએ છીએ કે પાપ આદમના ગુનાથી (આજ્edાભંગ) આવે છે, અને પુરુષો કરેલા આચરણની ભૂલોથી નહીં.
શાંતિ લાવનાર સજા, વ્યક્તિગત રીતે કરવામાં આવેલા આચરણની ભૂલોને કારણે નહોતી ’, કારણ કે બધા માણસો ભગવાન (પાપી) થી દૂર રહેવાની સ્થિતિમાં પેદા થાય છે. ખ્રિસ્ત ભગવાનનો ઘેટાંનો છે જે વિશ્વના પાયો પહેલાં મૃત્યુ પામ્યો હતો, એટલે કે, આદમનો ગુનો બન્યો તે પહેલાં ઘેટાની બલિ ચ .ાવી હતી.
ખ્રિસ્ત પર જે સજા પડી તે પુરુષો (પાપો કરેલા) ના વર્તનને કારણે નથી, પરંતુ આદમના ગુના માટે છે.
આદમમાં પુરુષોને પાપી બનાવવામાં આવ્યા હતા, કારણ કે ગુના દ્વારા તમામ માણસો પર ચુકાદો અને નિંદા કરવામાં આવી હતી, અપવાદ વિના (રોમ. 5: 18).
જો પાપ (ભગવાન સિવાય માણસની સ્થિતિ) પુરુષોના વર્તનથી ઉત્પન્ન થાય છે, ન્યાય સ્થાપવા માટે, ફક્ત પુરુષોના વર્તન દ્વારા જ મોક્ષ શક્ય બનશે. પુરુષો તેમના ખરાબ વર્તનને સરળ બનાવવા માટે કંઈક સારું કરે તે જરૂરી છે, તેમ છતાં, તે ક્યારેય ‘ન્યાયી’ રહેશે નહીં.
પરંતુ ગોસ્પેલ સંદેશ બતાવે છે કે એક માણસના ગુનાથી (આદમ) બધાને મૃત્યુની સજા આપવામાં આવી હતી, અને ફક્ત એક જ વ્યક્તિ દ્વારા (ખ્રિસ્ત, છેલ્લો આદમ) ઈશ્વરની કૃપાની ભેટ ઘણા લોકો ઉપર હતો (રોમ. 5: 15). જ્યારે ઈસુ આપણા પાપો માટે મરી ગયા, ત્યારે કૃત્યનો બદલો લેવામાં આવ્યો: એડમની આજ્ .ાભંગ કરતા, છેલ્લો આદમ અગ્નિપરીક્ષા સુધી આજ્ientાકારી હતો.
ડ Sp. સ્પર્જનના ઉપદેશનો ટૂંકસારનો અંતિમ વાક્ય દર્શાવે છે કે તે ધ્યાનમાં લેવામાં આવતું નથી:
પાપમાં કલ્પના કરવા માટે બાળક તેની માતાના ગર્ભાશયમાં શું સારું અથવા ખરાબ કરે છે? બાળક જન્મ્યા પછીથી ‘ખોટું’ ચાલવાનું કયું પાપ કરે છે? બધા માણસો ક્યારે અને ક્યાં ભટકાઈ ગયા અને સાથે મળીને મલિન થઈ ગયા? (રોમ. :12:૨૨) આદમના ગુના દ્વારા માનવતાનું નુકસાન થયું ન હતું?
આદમમાં બધા પુરુષોને સાથે મળીને મલિન બનાવવામાં આવ્યા હતા (પીએસ 53: 3), કારણ કે આદમ એક વિશાળ દરવાજો છે જેના દ્વારા બધા પુરુષો જન્મ સમયે પ્રવેશ કરે છે. માણસના માંસ, લોહી અને ઇચ્છા અનુસાર જન્મ એ એક વિશાળ દરવાજો છે જેના દ્વારા બધા માણસો અંદર પ્રવેશ કરે છે, બાજુ તરફ વળે છે અને સાથે મળીને અશુદ્ધ થઈ જાય છે (યોહાન 1:13).
કઈ ઘટનાથી બધા માણસો ‘એકસાથે’ અશુદ્ધ થયા? ફક્ત આદમનો ગુનો એ જ હકીકત સમજાવે છે કે બધા પુરુષો, એક જ ઘટનામાં, અસ્વસ્થ (એક સાથે) થઈ જાય છે, કારણ કે અસંખ્ય ઉંમરના બધા પુરુષો માટે એક સાથે સમાન કૃત્ય કરવું અશક્ય છે.
ધ્યાનમાં લો: શું ખ્રિસ્ત મૃત્યુ પામ્યો હતો કેમ કે કાઈને હાબેલને માર્યો હતો, અથવા ખ્રિસ્ત આદમના ગુનાને કારણે મરી ગયો? કઇ ઘટનાએ બધી માનવતાના સ્વભાવ સાથે ચેડા કર્યા? કાઈનનું કૃત્ય કે આદમનો ગુનો?
નોંધ લો કે કાઈનની નિંદા તેના ગુનાહિત કૃત્યથી નથી થતી, તે આદમની નિંદાથી થાય છે. ઈસુએ દર્શાવ્યું કે તે વિશ્વની નિંદા કરવા નથી, પરંતુ તેને બચાવવા માટે આવ્યો છે, કારણ કે જેની નિંદા થઈ છે તેનો ન્યાય કરવો તે પ્રતિકૂળ રહેશે. (યોહાન :18:૧.)
ખ્રિસ્તને માનવજાતના પાપને કારણે શિક્ષા કરવામાં આવી હતી, તેમ છતાં, પાપ પુરુષોના આચરણોનો સંદર્ભ આપતો નથી, બલકે તે ગુના વિશે કહે છે, જેણે બધા માણસો પર ચુકાદો અને નિંદા લાવ્યા, કોઈ ભેદ વગર.
પાપના જુલ હેઠળ પુરુષોની ક્રિયાઓને પાપ પણ કહેવામાં આવે છે, કારણ કે જે કોઈ પાપ કરે છે, પાપ કરે છે કારણ કે તે પાપનો ગુલામ છે. ભગવાન અને માણસો વચ્ચેના જુદા જુદા અવરોધ આદમના ગુના દ્વારા આવ્યા હતા, અને એડનના ગુનાને કારણે, માણસોના પુત્રોમાં કોઈ સારું કરવા માટે નથી. શા માટે કોઈ સારું નથી કરતું? કારણ કે તે બધા ભટકાઈ ગયા છે અને સાથે તેઓ અશુદ્ધ થઈ ગયા છે. તેથી, આદમના ગુનાને લીધે, ખ્રિસ્ત વિના માણસ જે કરે છે તે બધું અશુદ્ધ છે.
શુદ્ધ શું છે તે અશુદ્ધમાંથી કોણ લઈ જશે? કોઈ નહી! (અયૂબ ૧::)) બીજા શબ્દોમાં કહીએ તો, સારું કામ કરનાર કોઈ નથી કારણ કે દરેક પાપનો ગુલામ છે.
હવે પાપનો ગુલામ પાપ કરે છે, કારણ કે તે જે કરે છે તે યોગ્ય રીતે તેના માલિકનું છે. પાપના સેવકોની ક્રિયાઓ પાપી છે કારણ કે તે પાપના ગુલામો દ્વારા કરવામાં આવે છે. તેથી જ ઈશ્વરે તે લોકોને મુક્ત કર્યા છે જેઓ ન્યાયીપણાના સેવકો હોવાનું માને છે (રોમ. 6:18).
ભગવાનના બાળકો, બીજી બાજુ, પાપ કરી શકતા નથી કારણ કે તેઓ ભગવાનથી જન્મે છે અને ભગવાનનું બીજ તેમનામાં રહે છે (1 જ્હોન 3: 6 અને 1 જ્હોન 3: 9). કોઈપણ જે પાપ કરે છે તે શેતાનનો છે, પરંતુ જેઓ ખ્રિસ્તમાં વિશ્વાસ કરે છે તે દેવના છે (1Co 1:30; 1 જો 3:24; 1 જો 4:13), કારણ કે તેઓ આત્માના મંદિર અને નિવાસસ્થાન છે (1Jo 3: 8 ).
ખ્રિસ્ત શેતાનના કાર્યોનો નાશ કરવા પ્રગટ થયો હતો (1 જ્હોન 3: 5 અને 1 જ્હોન 3: 8), અને ભગવાનનો જન્મ લેનારા બધા જ તેમનામાં રહે છે (1 જ્હોન 3:24) અને ભગવાનમાં કોઈ પાપ નથી (1 જ્હોન 3: 5). હવે જો ભગવાનમાં કોઈ પાપ નથી, તો તે અનુસરે છે કે જેઓ ભગવાનમાં છે તેઓ પાપ કરતા નથી, કારણ કે તેઓ ભગવાનથી જન્મેલા હતા અને દેવનું બીજું તેમાં રહે છે.
એક વૃક્ષ બે પ્રકારનાં ફળ આપી શકતું નથી. આમ, જેઓ ઈશ્વરના બીજમાંથી જન્મે છે તે ભગવાન અને શેતાન માટે ફળ આપી શકતા નથી, જેમ કે કોઈ સેવક માટે બે માસ્ટરની સેવા કરવી અશક્ય છે (લુક 16:13). પિતા દ્વારા રોપાયેલ દરેક છોડ વધુ ફળ આપે છે, પરંતુ તે ફક્ત ભગવાન માટે ફળ આપે છે (યશાયા 61१:;; જ્હોન ૧ 15:)).
પાપ મૃત્યુ પામ્યા પછી, વૃદ્ધ માસ્ટર, તે પુનર્જીવિત માણસ માટે પોતાને મૃત્યુમાંથી જીવંત ભગવાનની સમક્ષ રજૂ કરવા માટે રહે છે, અને તેના શરીરના સભ્યોને ન્યાયના સાધન તરીકે રજૂ કરે છે (રોમ. 6:13). મૃતકોની ‘જીવંત’ સ્થિતિ ખ્રિસ્તમાં વિશ્વાસ દ્વારા, પુનર્જીવન દ્વારા (નવો જન્મ) પ્રાપ્ત થાય છે. નવા જન્મ દ્વારા, માણસ મૃતમાંથી જીવંત બને છે, અને તેથી તે ન્યાયના સાધન તરીકે સ્વયંભૂ ભગવાનને તેના શરીરના સભ્યોને રજૂ કરે છે.
પાપ હવે રાજ કરતું નથી, કારણ કે હવે તે જે માને છે (રોમ. 6: 14) પર તેમનું વર્ચસ્વ નથી. ખ્રિસ્તીએ તેમના સભ્યોને ન્યાયની સેવા આપવા માટે offerફર કરવી જોઈએ, એટલે કે, જેણે તેમને પવિત્ર કર્યા, તેની સેવા કરવા માટે, કેમ કે ખ્રિસ્તીઓ ખ્રિસ્તીઓનું ન્યાયીકરણ અને પવિત્રિકરણ છે (રોમ. 6: 19; 1 કો 1:30).
ખ્રિસ્તે પાપો માટે એકવાર દુ: ખ સહન કર્યું, પુરુષોને ભગવાન તરફ દોરવા માટે માત્ર અન્યાયી લોકો માટે (1Pe 3:18). તે ભગવાન અને પુરુષો વચ્ચે અસ્તિત્વની દુશ્મનાવટને તોડીને, આખા વિશ્વના પાપો માટેનું વચન છે (1 જ્હોન 2: 2). એકવાર આદમની નિંદાથી મુક્ત થયા પછી, માણસ સારા કાર્યો ઉત્પન્ન કરી શકે છે, કેમ કે તે ત્યારે જ કરવામાં આવે છે જ્યારે કોઈ ભગવાનમાં હોય (26:12; જ્હોન 3:21).
ભગવાન સિવાયના માણસો, બીજી બાજુ, આ દુનિયામાં આશા વિના અસ્તિત્વમાં છે, કારણ કે તેઓ અશુદ્ધ જેવા છે અને તેઓ જે કંઈપણ ઉત્પન્ન કરે છે તે અશુદ્ધ છે. ભગવાન વિના માણસ માટે સારું કરવાનું કોઈ રસ્તો નથી, કારણ કે દુષ્ટ પ્રકૃતિ ફક્ત ખરાબ ઉત્પન્ન કરે છે
“પણ આપણે બધા મલિન જેવા છીએ, અને આપણી બધી સદાચાર એ ગંદા રાગ જેવું છે; અને આપણે બધા પાંદડાની જેમ મરી જઇએ છીએ, અને પવનની જેમ આપણી અન્યાય અમને દૂર લઈ જાય છે. ‘
પ્રબોધક ઇસાઇઆસે તેમના લોકોની સ્થિતિનું વર્ણન કરવામાં, તેમની સરખામણી કરી:
ખ્રિસ્ત, નિયત સમયમાં, દુષ્ટ લોકો માટે મરી ગયો. પાપીઓ દ્વારા વિશ્વના પાયાના સમયથી દેવનો હલવાન ભોગ આપવામાં આવ્યો છે
જ્યારે સમરૂની સ્ત્રીને ખબર પડી કે તેણી એક પ્રબોધકનો સામનો કરી રહી છે, ત્યારે તે…
જેમ્સના પત્રમાં જરૂરી કામ જે કહે છે કે તેમને વિશ્વાસ છે (માન્યતા) તે કાર્ય છે…