Meunangna dunya
Riang anu saé mangrupikeun tarekat Kristus, sareng ieu kedah janten salah sahiji ciri urang Kristen di dunya ieu. Sing saha jalma anu percanten ka Al Masih ulah kaganggu (Yohanes 14: 1). Kasangsaraan dunya ayeuna pasti, tapi, aranjeunna henteu tiasa ngabandingkeun sareng kamuliaan dunya anu bakal datang, anu anjeun ilubiung.
Meunangna dunya
Pikeun nginget deui: Anjeun dibangkitkeun deui, sareng ayeuna anjeun bagian tina kulawarga Allah salaku putra, tapi, éta kersa-Na pikeun anjeun henteu dibawa kaluar ti dunya “Kuring henteu nyuhungkeun anjeun ngaluarkeun aranjeunna tina dunya, tapi yén aranjeunna nyalametkeun anjeun tina kajahatan” (Yohanes 17:15).
Sateuacan dunya ieu susunan Al-Masih jelas: sing waspada, kuring parantos nungkulan dunya! (Yohanes 16:36). Urang terang éta “Gusti pisan mikanyaah dunya anu ngutus Putra tunggal-Na …” (Yohanes 3: 16), sahingga sing saha anu percaya ka Al Masih moal binasa sareng kéngingkeun hirup langgeng. Dunya naon anu dipikacinta ku Gusti? Gusti mikanyaah umat manusa, nyaéta, Gusti mikanyaah sadaya manusa anu lahir ti Adam tanpa dibédakeun (kamanusaan = dunya).
Anjeun salah sahiji jalma anu dipikacinta ku Gusti pisan, sareng Al Masih dikirimkeun sahingga anjeun moal binasa, sabab ieu bakal janten akhir kamanusaan, kusabab cikal Adam anu rusak.
Ayeuna, sabab anjeun aya di Kristus, anjeun henteu deui bagian tina kamanusaan anu leungit “Aranjeunna sanés tina dunya, sapertos Abdi sanés sanés dunya” (Yohanes 17:16). Gusti mikanyaah sadaya jalma, sareng jalma-jalma anu percanten diciptakeun deui salaku jalma-jalma spiritual, sareng aranjeunna liren kagolongkeun kana dunya Adam.
Anjeun percanten, anjeun lahir deui sareng anjeun janten pamilon alam sareng} kulawarga Allah.} Anjeun lirén janten putra Adam sareng janten putra Allah di Al Masih (Adam panungtung), jalma spiritual.
Kristus, sateuacan disalib, neneda ka Rama nyarios: “Kuring henteu nyungkeun anjeun nyandak aranjeunna tina dunya, tapi ngajagi aranjeunna tina jahat” (Yohanes 17:15). Nyaéta, Yesus badé kaluar ti dunya ieu, tapi jalma-jalma anu percanten ka anjeunna moal dicandak kaluar tina dunya ieu. Ieu nunjukkeun yén, sanaos anjeun henteu acan dicandak kaluar tina dunya ieu, anjeun henteu deui kagolong kana dunya (dunya).
Anjeun hak milik eksklusif Gusti, disegelkeun sareng Roh Suci anu dijanjikeun: “… anu mangrupikeun jaminan warisan urang, pikeun panebusan harta Allah, pikeun muji kamuliaan-Na” (Epe 1:14).
Sanaos anjeun teu acan dicandak kaluar tina dunya, anjeun parantos kabur tina korupsi di dinya. “Kanggo anu parantos dipasihkeun ka anjeunna janji-janji anu hébat sareng berharga, sahingga ku aranjeunna tiasa janten bagian tina sipat ketuhanan, kabur tina karusakan, anu ku hawa nafsu aya di dunya” (2Pe 1: 4).
Sok émut “… yén kami ti Allah, sareng yén dunya aya dina setan” (1 Yohanes 5:19).
Yesus nyuhunkeun ka Bapana supados henteu dibawa kaluar ti dunya sareng dijaga bebas tina kajahatan. Ku cara kieu, percanten ogé yén Yesus anu ngajaga anjeun keuna tina setan (1 Yohanes 5:18). Yesus ngéléhkeun dunya sareng anjeun pamilon pikeun kameunangan ieu. Nanging, ieu sanés hartosna yén nalika anjeun aya di dunya ieu anjeun kalis tina kasangsaraan “Kuring parantos ngawartosan ieu, supaya anjeun tiasa gaduh katengtreman di kuring; di dunya anjeun bakal ngalaman kasusah, tapi sing waspada, kuring parantos ngatasi dunya ”(Yohanes 16:33).
Surak anu alus mangrupikeun tarekat Kristus sareng ieu kedah janten salah sahiji ciri jalma anu percanten ka Anjeunna. Sing saha jalma anu percanten ka Al Masih ulah kaganggu nalika aranjeunna ngalaman masalah dina kahirupan ieu (Yohanes 14: 1). Kasangsaraan dunya ieu pasti, tapi, aranjeunna teu aya tempat anu teu mirip sareng kamuliaan dunya anu bakal datang, anu anjeun ilubiung. Anjeun ngéléhkeun dunya nalika anjeun janten kulawarga Allah “Barudak alit, anjeun ti Allah, sareng anjeun parantos atos nungkulanana; sabab gedé naon anu aya di anjeun tibatan anu aya di dunya” (1 Yohanes 4: 4).
Anjeun langkung ti saukur juara pikeun anu resep ka anjeun (Rom 8:37)! Nanging, aya pesen béjaan: “Entong cinta dunya atanapi dunya …” (1 Yohanes 2:15). Kami terang yén Kristus mangrupikeun dosa pikeun dosa-dosa saalam dunya, saha waé anu nampi Anjeunna sabab Anjeunna mikanyaah ka Anjeunna sareng mikanyaah ka anu ngahasilkeun Anjeunna.
Saha waé anu percaya ka Al Masih ngalakukeun kahoyong Gusti, sami sareng asih ka Gusti. Saha anu mikanyaah ka Allah henteu mikanyaah dunya sareng sanés milik dunya, nyaéta kusabab anjeunna parantos ngalaksanakeun kersa Gusti, anu percanten ka anu Anjeunna ngutus, anjeun moal cinta dunya. Tapi pikeun jalma anu teu bogoh ka dunya (jalma anu percaya ka Al Masih), tetep teu cinta naon anu aya di dunya.
Supados henteu cinta ka anu aya di dunya anjeun kedah nuturkeun rekomendasi rasul Paulus: “Sareng jalma-jalma anu ngagunakeun dunya ieu, saolah-olah aranjeunna henteu nyalahgunakeunnana, sabab penampilan dunya ieu ngaleungit” (1Co 7:31). “Ayeuna dunya ngaliwat, sareng hawa nafsuna …” (1 Yohanes 2:17), tapi anjeun bakal tetep salamina sareng Kristus.
Nalika anjeun lahir ti Allah, anjeun nalukkeun dunya sareng mimiti hirup dina sumanget. Ku alatan éta, anjeunna anu hirup dina sumanget (injil), ogé kedah leumpang dina sumanget “Kanggo sing saha anu ngalahirkeun Allah ngéléhkeun dunya; sareng ieu kameunangan anu ngéléhkeun dunya, iman urang” (1 Yohanes 5: 4).
Anjeun iman (beristirahat) ka Gusti, sareng kusabab ieu, anjeun parantos atos ngungkulan dunya. Kemenangan anu sapertos kitu dipasihkeun ku injil Al Masih, iman anu ngungkulan dunya. Ayeuna, tetep pikeun anjeun milampah diantara lalaki kalayan cara anu pantes pikeun panggilan anu anjeun parantos disauran. Nyaéta, ulah milampah (kalakuanana) sapertos batur sanés anu sanés, ngalakukeun sagala rupa pembubaran sareng kaributan (Ep 4: 1, 17).
