आपल्या पापांसाठी

ख्रिस्ताने पापांकरिता एकदाच दु: ख भोगले, जे लोकांना देवाच्याकडे घेऊन जाण्यासाठी अन्यायी म्हणून नीतिमान होते (1Pe 3:18). तो संपूर्ण जगाच्या पापांसाठी प्रायश्चित्त आहे (1 योहान 2: 2), देव आणि मनुष्य यांच्यात अस्तित्वाचे ओझे तोडत आहे. एकदा आदामाच्या धिक्कारातून मुक्त झाल्यानंतर मनुष्य चांगली कामे करण्यास सक्षम आहे, कारण ते केवळ जेव्हा देवामध्ये असतात तेव्हाच केले जाते (आहे 26:12; जॉन:21:२१).

आपल्या पापांसाठी

डॉ. चार्ल्स हॅडन स्पर्जियन यांचे प्रवचन क्र. From 350० चे एक भाग “स्वत: च्या धार्मिकतेसाठी खात्रीने” असे मी वाचले आणि मी प्रवचनात असलेल्या वक्तव्यावर भाष्य करण्यास मदत करू शकलो नाही.

प्रवचनाच्या शेवटच्या वाक्याने माझे लक्ष वेधून घेतले, जे असे म्हणतात: “ख्रिस्तला तुमच्या पापांबद्दल शिक्षा होण्यापूर्वीच त्यांना शिक्षा झाली” चार्ल्स हॅडन स्पर्जियन, प्रवचन क्रमांक 350 350० “स्वतःच्या नीतिमानपणामध्ये खात्रीने निशाणी” याचा उतारा, वेबवरून घेतला.

आता, जर डॉ. स्पर्जन यांनी बायबलसंबंधी मजकूरांचा विचार केला तर जिझस ‘जगाच्या स्थापनेपासूनच मारण्यात आलेला कोकरू आहे’ असं म्हणत असेल तर खरं तर त्याने या गोष्टीवर भर दिला पाहिजे की ख्रिस्त मरण पावला या जगाच्या अस्तित्वापूर्वीच (रेव्ह १ 13: 13; रोम 5:12). तथापि, त्याने असे म्हटले आहे की प्रत्येक ख्रिश्चनाचे पाप वैयक्तिकरित्या करण्यापूर्वी येशूला शिक्षा देण्यात आली होती, मला हे समजले आहे की डॉ. स्पर्जियन यांनी प्रकटीकरण पुस्तकाच्या अध्याय 8, अध्याय 13 चा कोणताही संदर्भ दिला नाही.

ख्रिस्ताला सर्व मानवजातीच्या पापाबद्दल शिक्षा झाली होती, परंतु सर्व मानवजातीला पापाच्या अधीन करण्यास कारणीभूत असे पाप कोणी केले? आता शास्त्रवचनांनुसार आपण समजून घेतले आहे की पाप आदामाच्या गुन्ह्यामुळे येते (मनुष्याच्या आचरणाच्या चुकांमुळे नाही).

शांतता आणणारी शिक्षा वैयक्तिकरित्या केलेल्या आचरणाच्या चुकांमुळे झाली नाही’ कारण सर्व पुरुष देवापासून दूर गेले (पापी). ख्रिस्त हा देवाचा कोकरू आहे जो जगाच्या स्थापनेपूर्वी मरण पावला, म्हणजे आदामाचा गुन्हा होण्यापूर्वी कोकरा अर्पण केला गेला.

ख्रिस्तावर पडलेली शिक्षा मनुष्यांच्या आचरण (पापामुळे) नव्हे तर आदामाच्या गुन्ह्यामुळे झाली आहे. आदामात माणसे पापी बनविण्यात आली, कारण एखाद्या गुन्ह्यामुळे सर्व लोकांवर त्यांचा अपमान वगळता निवाडा आणि दोषी ठरविले गेले (रोम. 5:18).

जर पाप (भगवंताविना माणसाची स्थिती) मनुष्याच्या आचरणातून उद्भवली, न्यायाची स्थापना केली गेली तर, मनुष्यांच्या आचरणामुळेच तारण शक्य होईल. पुरुषांनी त्यांच्या वाईट वर्तनाला सुलभ करण्यासाठी काहीतरी चांगले केले पाहिजे, परंतु ते कधीही ‘न्याय्य’ ठरणार नाही.

परंतु सुवार्तेचा संदेश दर्शवितो की एका मनुष्याच्या गुन्ह्यामुळे (आदाम) सर्वांना मृत्यूदंड ठोठावण्यात आला आणि केवळ एका माणसाने (ख्रिस्त, शेवटचा आदाम) देवाच्या कृपेची देणगी बरीच दिली (रोम. 5:१)). जेव्हा येशू आमच्या पापांसाठी मरण पावला, तेव्हा त्याऐवजी एक अधिनियम लागू झाला: जसे आदामाने आज्ञा मोडली नाही, शेवटचा आदाम परीक्षा होईपर्यंत आज्ञाधारक होता.

डॉ. स्पर्जनच्या प्रवचनातील उताराचे शेवटचे वाक्य असे दर्शविते की ते मानले गेले नाही:

• सर्व माणसे पापी आहेत कारण मानवजातीच्या पहिल्या वडिलांनी (आदाम) पाप केले (आहे 43:27);
• की सर्व माणसे पापात तयार झाली आहेत आणि ते पापात जन्मलेले आहेत (PS 51: 5);
• की आईपासून सर्व मानव देवापासून दूर गेले आहे (PS 58: 3);
• ते सर्व लोक जन्मापासूनच चुकीचे आहेत (स्तोत्र 58: 3), कारण ते एका विस्तृत दरवाजाद्वारे प्रवेश करतात ज्यामुळे विनाशाकडे जाणा wide्या विस्तृत मार्गावर प्रवेश केला जातो (माउंट 7:13 -14);
• कारण ते पापांच्या गुलाम म्हणून विकले गेले होते, म्हणून कोणीही आदामाच्या नियमांनुसार उल्लंघन केले नाही (रोम. :14:१:14);
• की माणसांपैकी सर्वोत्कृष्ट काटेरी झुडुपेची तुलना केली जाते आणि सरळ काटेरी झुडपेपेक्षा वाईट असते (एमके 7: 4);
• की सर्व लोकांनी पाप केले आहे आणि ते आदामाच्या निषेधामुळे देवाच्या गौरवाकडे दुर्लक्ष झाले आहेत;
• आदामच्या वंशातील (नीति. रोम.3:१०) वगैरे धर्मी कोणीही नाही, मुळीच नाही.

आपल्या आईच्या गर्भात असतानाच पापात पडणे मुलाचे काय चांगले किंवा वाईट आहे? मुलगा जन्मापासूनच ‘चूक’ चालायला कोणते पाप करते? सर्व माणसे कधी आणि कोठे चुकीच्या मार्गाने गेली आणि एकत्र गलिच्छ झाली? (रोम. :12:१२) आदामाच्या गुन्ह्यामुळे मानवतेचे नुकसान झाले नव्हते काय?

आदममध्ये सर्व माणसे एकत्र मैली होती (PS 53: 3), कारण आदाम हा एक विस्तृत दरवाजा आहे ज्याद्वारे सर्व पुरुष जन्मास प्रवेश करतात. मनुष्याच्या देह, रक्त आणि इच्छेनुसार जन्म हा एक विस्तृत दरवाजा आहे ज्याद्वारे सर्व लोक आत प्रवेश करतात, बाजूला वळतात आणि एकत्र अशुद्ध होतात (जॉन १:१:13).

कोणत्या घटनेमुळे सर्व पुरुष ‘एकत्र’ अशुद्ध झाले? केवळ अ‍ॅडमच्या गुन्ह्यावरून असे स्पष्ट होते की सर्व पुरुष एकाच प्रसंगी अशुद्ध (एकत्र) होतात कारण असंख्य वयोगटातील सर्व पुरुष एकत्र एकत्र काम करणे अशक्य आहे.

विचार करा: काईन हाबेलाला ठार मारल्यामुळे ख्रिस्त मरण पावला की आदामाच्या पापामुळे ख्रिस्त मरण पावला? कोणत्या घटनेने सर्व माणुसकीच्या स्वभावाशी तडजोड केली? काईनचे कृत्य की अ‍ॅडमचा गुन्हा?

लक्षात घ्या की काईनाचा निषेध त्याच्या गुन्हेगारी कृतीतून झाला नाही, तर तो आदाममधील दोषी ठरल्यापासून झाला आहे. येशूने हे दाखवून दिले की तो जगाचा निषेध करायला नाही तर तो वाचवण्यासाठी आला आहे, कारण ज्याने आधीच दोषी ठरविले आहे त्याचा न्याय करणे हे प्रतिकूल आहे (जॉन:18:१:18).

ख्रिस्त मानवजातीच्या पापामुळे शिक्षा भोगत होता, तथापि, पाप लोक काय करतात याचा उल्लेख करीत नाही, उलट सर्व मनुष्यांवर न्याय आणि दोषी ठरवल्याचा अपराध म्हणून तो म्हणतो.

पापाच्या जोखड अंतर्गत असलेल्या माणसांच्या कृतीस पाप देखील म्हणतात, कारण जो कोणी पाप करतो, तो पापाचा गुलाम आहे म्हणून पाप करतो. देव आणि मनुष्य यांच्यात विभक्त होण्याचे अडथळे आदामाच्या गुन्ह्यातून घडले आणि एदेनमध्ये केलेल्या गुन्ह्यामुळे मनुष्यांमध्ये चांगले कार्य करण्यास कोणीही नाही. चांगले करणारा कोणी नाही का? कारण ते सर्वजण चुकीच्या मार्गाने गेले आहेत आणि ते एकत्र अशुद्ध झाले आहेत. म्हणूनच, आदामाच्या गुन्ह्यामुळे ख्रिस्ताशिवाय मनुष्याचे सर्व काही अशुद्ध आहे.

जे अशुद्ध आहेत त्यांना शुद्ध कोण घेईल? कोणीही नाही! (ईयोब १ 14:)) दुसर्‍या शब्दांत सांगायचे तर, चांगले काम करणारा कोणी नाही कारण प्रत्येकजण पापाचा गुलाम आहे.

परंतु पापाचा गुलाम पाप केले आहे. कारण त्याने केलेले सर्व काही त्याचा मालक आहे. पापाच्या सेवकांच्या कृत्य पापी आहेत कारण त्या गुलामाच्या पापाने केल्या आहेत. म्हणूनच जे लोक धार्मिकतेचे सेवक असल्याचे मानतात त्यांना देवाने मुक्त केले (रोम. 6:18).

दुसरीकडे, देवाची मुले पाप करू शकत नाहीत कारण ती देवापासून जन्माला आली आहेत आणि देवाचे बीज त्यांच्यामध्ये राहिले आहे (1 योहान 3: 6 आणि 1 जॉन 3: 9). जो कोणी पाप करतो तो सैतानाचा आहे, परंतु जे ख्रिस्तवर विश्वास ठेवतात ते देवाचे आहेत (1Co 1:30; 1Jo 3:24; 1 यो 4:43), कारण ते मंदिर आणि आत्म्याचे निवासस्थान आहेत (1Jo 3: 8).

ख्रिस्ताने सैतानाच्या कार्याचा नाश करण्यासाठी प्रकट केला होता (1 योहान 3: 5 आणि 1 योहान 3: 8), आणि जे देवाचे पुत्र आहेत ते सर्व त्याच्यामध्ये राहतात (1 योहान 3:24) आणि देवामध्ये कोणतेही पाप नाही (1 जॉन 3: 5). परंतु जर देवामध्ये कोणतेही पाप नसले तर जे देवामध्ये आहेत ते सर्व पाप करीत नाहीत कारण ते देवापासून जन्मलेले आहेत आणि देवाची मुले त्यांच्यामध्ये आहेत.

झाडाला दोन प्रकारची फळं येत नाहीत. अशा प्रकारे, जे देवाच्या संततीपासून जन्माला आले आहेत ते देवाला आणि सैतानाला फळ देऊ शकत नाहीत, ज्याप्रमाणे सेवकाला दोन मालकांची सेवा करणे अशक्य आहे (लूक १:13:१:13). पित्याने लावलेली प्रत्येक रोपे जास्त फळ देतात, परंतु ती देवासाठीच फळ देतात (यशया 61१:;; जॉन १::)).

पापाच्या मरणानंतर, जुने गुरु, पुनरुत्थित झालेल्या मनुष्याने स्वत: ला मृतांमधून जिवंत असे देवाकडे आणि त्याच्या शरीराच्या अवयवांना न्यायाचे साधन म्हणून सादर करणे बाकी आहे (रोम. ):१:13). मृतांची ‘जिवंत’ स्थिती ख्रिस्तावरील विश्वासाद्वारे, पुनर्जन्म (नवीन जन्म) द्वारे प्राप्त केली जाते. नवीन जन्माद्वारे मनुष्य मृतांमधून जिवंत होतो आणि म्हणूनच तो आपल्या शरीराच्या सदस्यांना स्वेच्छेने न्यायाचे साधन म्हणून देवासमोर राहतो.

पाप यापुढे राज्य करणार नाही कारण आता यावर विश्वास ठेवणा over्यांवर प्रभुत्व नाही (रोम. 6:१:14). ख्रिश्चनांनी आपल्या सदस्यांना न्यायाची सेवा देण्यासाठी ऑफर करणे आवश्यक आहे, म्हणजेच ज्याने त्यांना पवित्र केले त्याची सेवा करावी कारण ख्रिस्त ख्रिश्चनांचे औचित्य आणि पवित्रता आहे (रोम. 6: 19; 1Co 1:30).

ख्रिस्ताने पापांकरिता एकदाच दु: ख भोगले, जे लोकांना देवाच्याकडे घेऊन जाण्यासाठी अन्यायी म्हणून नीतिमान होते (1Pe 3:18). तो संपूर्ण जगाच्या पापांसाठी प्रायश्चित्त आहे (1 योहान 2: 2), देव आणि मनुष्य यांच्यात अस्तित्वाचे ओझे तोडत आहे. एकदा आदामाच्या धिक्कारातून मुक्त झाल्यानंतर मनुष्य चांगली कामे करण्यास सक्षम आहे, कारण ते केवळ जेव्हा देवामध्ये असतात तेव्हाच केले जाते (आहे 26:12; जॉन:21:२१).

दुसरीकडे, देव नसलेले लोक या जगात कोणतीही आशा न ठेवता अस्तित्वात आहेत, कारण ते अशुद्ध आहेत आणि त्यांचे सर्व काही अशुद्ध आहे. भगवंताशिवाय माणसाचे कल्याण करण्याचा कोणताही मार्ग नाही, कारण वाईट स्वभाव केवळ वाईटच उत्पन्न करतो

“परंतु आपण सर्व जण घाणेरड्या गोष्टीसारखे आहोत, आणि आपले सर्व नीतिमान मार्ग त्या गलिच्छ रागासारखे आहेत; आणि आपण सर्व जण पानाप्रमाणे मुरडतो, आणि आपले अपराध वा wind्यासारखे आपल्याला दूर नेतात.” (यशया: 64:6)).

संदेष्टा इसियायाने आपल्या लोकांच्या स्थितीचे वर्णन करताना त्यांची तुलना केली:

• गलिच्छ – इस्राएल लोक केव्हा घाणेरडे झाले? जेव्हा सर्व चुकीच्या मार्गाने गेले आणि एकत्र अशुद्ध झाले, म्हणजेच मानवजातीचा पहिला पिता अ‍ॅडम (पीएस 14: 3; ईसा 43:२));
• जळजळीत उधळपट्टी म्हणून न्या. – गलिच्छ लोकांसाठी न्यायाची सर्व कामे ही घाणेरडी चिंध्यांशी तुलना करणारी आहेत, जी कपड्यांना योग्य नाहीत. जरी ते धार्मिक होते, परंतु इस्राएलच्या लोकांची कृत्ये ही पापी कृत्ये आणि हिंसाचाराची कामे होती (म्हणजे 59: 6);
• एकतर पानाप्रमाणे – इस्राएल लोकांमध्ये कोणतीही आशा नव्हती, कारण ते पान मरून गेले होते (आहे 59:10);
• पाप वारा सारखे असतात – इस्राएल लोकांना काहीही या भयानक अवस्थेतून सोडवू शकले नाही, कारण पापाची पाने खेचणा the्या वा wind्याशी अधर्म पाप्यांची तुलना केली जाऊ शकते, म्हणजेच पापाच्या अधिपत्यापासून मनुष्य मुक्त होऊ शकत नाही.

ख्रिस्त, योग्य वेळी, दुष्टांसाठी मरण पावला. पापी लोक जगाच्या स्थापनेपासून देवाचे कोकरे अर्पण केले गेले.

“आम्ही अजूनही अशक्त असताना, येशू ख्रिस्ताचा त्या दुष्टांकरिता योग्य वेळी मृत्यू झाला” (रोम. :));

“परंतु देव आमच्यावर त्याचे प्रेम सिद्ध करतो की ख्रिस्त आमच्यासाठी मरण पावला, जरी आम्ही अजूनही पापी आहोत” (रोम. :)).

आता, ख्रिस्त पापाच्या गुलामासाठी मरण पावला, आणि पापांकरिता नाही तर पापांच्या दासांसाठी, डॉ. स्पर्जियनला समजल्याप्रमाणे.

ख्रिस्त पापींसाठी मरण पावला, म्हणून जे विश्वास करतात त्यांच्याबरोबर मरतात. ख्रिस्त सर्वांसाठी मरण पावला जेणेकरुन जे पुनरुत्थान पावलेले आहेत त्यांनी स्वत: साठी जगू नये तर मेलेल्या आणि जिवंत होणा again्यासाठी जगावे (2Co 5:14).

जे ख्रिस्ताबरोबर उठले आहेत ते सुरक्षित आहेत, कारण:

• ते ख्रिस्तामध्ये आहेत;
• ते नवीन प्राणी आहेत;
• जुन्या गोष्टी संपल्या आहेत;
• सर्व काही नवीन झाले आहे (2Co 5:17).

ज्याने ख्रिस्ताद्वारे विश्वास ठेवला आणि त्याने मेलेल्यातून जिवंत केला त्या सलोखाची सेवा देव देवासोबत स्वतःशी समेट केला (2Co 15:18).

मृतांमधील जिवंत उत्तरे देऊन बाकी आहेत: देवाची कृपा व्यर्थ घेऊ नका (2 करिंथकर 6: 1) देवानं तुम्हाला स्वीकारण्यायोग्य वेळी ऐकलं, म्हणून ख्रिस्तांना न्यायाचे साधन म्हणून अशी शिफारस केली जाते:

• अजिबात घोटाळा देऊ नका – ख्रिश्चनांनी का घोटाळा देऊ नये? जतन करणे? नाही! यासाठी की सामंजस्य मंत्रालय सेन्सॉर होऊ नये;
• प्रत्येक गोष्टात सूचविले जाणे – बरीच संयम, संकटे, गरजा, पीडा, चाबूक, दंगा, दंगा, काम, जागरुकता, उपवास, शुद्धी, विज्ञान, दीर्घकाळ दु: ख, दयाळूपणे, पवित्र आत्म्याने, निर्विवाद प्रीतीत इ. (2Co 6: 3-6).

जगाच्या स्थापनेपासून ख्रिस्तला ठार मारण्यात आले होते, त्याआधी पाप केलेल्या एका माणसाच्या आज्ञा मोडल्यामुळे सर्व मानवजातीवर अन्याय करण्याचे गुलाम होण्यापूर्वीच: आदम.