Fitorja mbi botën
Gëzimi i mirë është një urdhër i Krishtit dhe kjo duhet të jetë një nga karakteristikat e të krishterëve në këtë botë. Ata që besojnë në Krishtin nuk duhet të shqetësohen (Gjoni 14: 1). Vuajtjet e kësaj bote të tanishme janë të sigurta, megjithatë, ato nuk do të krahasohen me lavdinë e botës që do të vijë, në të cilën ju jeni pjesëmarrës.
Fitorja mbi botën
Për të rikujtuar: Ju u rritët përsëri, dhe tani ju jeni pjesë e familjes së Zotit si bir, megjithatë, është vullneti i Tij që të mos nxirreni nga bota “Unë nuk kërkoj që t’i marrësh nga bota, por që të të çlirojnë nga e keqja” (Gjoni 17:15). Para kësaj bote, rendi i Krishtit është i qartë: bëhuni nga zemra, unë e kam mundur botën! (Gjoni 16:36).
Ne e dimë atë “Zoti e deshi aq botën, sa dërgoi Birin e tij të vetëmlindurin …” (Gjoni 3:16), në mënyrë që kushdo që besoi në Krishtin të mos humbasë dhe të marrë jetën e përjetshme. Çfarë bote donte Zoti? Zoti e donte njerëzimin, domethënë, Zoti i donte të gjithë njerëzit e lindur nga Adami pa dallim (njerëzimi = bota).
Ju ishit një nga njerëzit që Perëndia e deshi aq shumë dhe Krishti u çlirua që të mos vdisnit, pasi ky do të ishte fundi i njerëzimit, për shkak të farës së Adamit të prishur.
Tani, sepse jeni në Krishtin, nuk jeni më pjesë e njerëzimit që ka humbur “Ata nuk janë të botës, ashtu si edhe unë nuk jam i botës” (Gjoni 17:16). Zoti i deshi të gjithë njerëzit dhe ata që besuan u krijuan përsëri si njerëz shpirtërorë dhe ata pushuan së përkituri në botën e Adamit.
Ju besuat, keni lindur përsëri dhe u bëtë pjesëmarrës në natyrën dhe} familjen e Zotit.} Ju pushuat së qeni biri i Adamit dhe u bëtë biri i Zotit në Krishtin (Adami i fundit), një njeri shpirtëror.
Krishti, para se të kryqëzohej, iu lut Atit duke i thënë: “Unë nuk ju kërkoj t’i hiqni nga bota, por t’i ruani nga e keqja” (Gjoni 17:15). Kjo do të thotë, Jezusi ishte gati të merrej nga kjo botë, por ata që besuan në të nuk do të nxirreshin nga kjo botë. Kjo tregon se, megjithëse nuk jeni marrë ende nga kjo botë, ju nuk i përkisni më asaj (botës).
Ju jeni pronë ekskluzive e Zotit, e vulosur me Shpirtin e Shenjtë të premtuar:
“… që është garancia e trashëgimisë sonë, për shpengimin e pasurisë së Perëndisë, në lavdinë e lavdisë së Tij” (Efes. 1:14).
Megjithëse nuk jeni marrë ende nga bota, ju tashmë i keni shpëtuar korrupsionit në të.
“Për të cilat ai na ka dhënë premtime të mëdha dhe të çmuara, në mënyrë që prej tyre të jeni pjesëmarrës të natyrës hyjnore, duke i shpëtuar korrupsionit, i cili me epsh është në botë” (2Pj 1: 4).
Gjithmonë duke kujtuar “… se ne jemi nga Perëndia dhe se bota qëndron në të keqen” (1 Gjonit 5:19).
Jezusi kërkoi nga Ati që të mos merret nga bota dhe të mbahet i lirë nga e keqja. Në këtë mënyrë, besoni gjithashtu se është Jezusi ai që ju mban të paprekur nga i ligu (1 Gjonit 5:18).
Jezusi e mundi botën dhe ju jeni pjesëmarrës në këtë fitore. Sidoqoftë, kjo nuk do të thotë që ndërsa jeni në këtë botë të jeni imun ndaj vuajtjeve “Unë jua kam thënë këtë, që të keni paqe në mua; në botë do të keni mundime, por bëni zemër, unë e kam mundur botën “(Gjoni 16:33).
Gëzimi i mirë është një urdhër i Krishtit dhe kjo duhet të jetë një nga karakteristikat e atyre që besojnë në Të. Ata që besojnë në Krishtin nuk duhet të shqetësohen kur hasin probleme në këtë jetë (Gjoni 14: 1). Vuajtjet e kësaj bote janë të sigurta, megjithatë, ato nuk janë askund më të krahasueshme me lavdinë e botës që do të vijë, në të cilën ju jeni pjesëmarrës.
Ju e mposhët botën kur i përkisët familjes së Zotit “Fëmijë të vegjël, ju jeni nga Zoti dhe tashmë i keni mundur; sepse më e madhe është ajo që është në ju sesa ajo që është në botë ”(1 Gjonit 4: 4).
Ju jeni më shumë se një fitues për atë që ju ka dashur (Rom. 8:37)!
Megjithatë, ekziston një mesazh alarmi: “Mos e doni botën ose botën …” (1 Gjonit 2:15). Ne e dimë që Krishti është shlyerja për mëkatet e të gjithë botës, kushdo që e pranon Atë është sepse Ai e do Atë dhe e do atë që e krijoi Atë.
Kush beson në Krishtin bën vullnetin e Zotit, është njësoj si ta duash Zotin. Kush e do Zotin nuk e do botën dhe nuk i përket botës, domethënë sepse ai ka bërë vullnetin e Zotit, që është të besosh në atë që Ai ka dërguar, ti nuk e do botën. Por, për ata që nuk e duan botën (ata që besojnë në Krishtin), mbetet të mos e duan atë që është në botë.
Për të mos dashur atë që është në botë, duhet të ndiqni rekomandimin e apostullit Pavël: “Dhe ata që përdorin këtë botë, sikur nuk e keqpërdorën atë, sepse pamja e kësaj bote kalon” (1Ko 7:31). “Tani bota po kalon dhe epshi i saj …” (1 Gjonit 2:17), por ju do të qëndroni përgjithmonë me Krishtin.
Kur keni lindur nga Zoti, ju pushtuat botën dhe filluat të jetoni në frymë. Prandaj, ai që jeton në frymë (ungjill), duhet gjithashtu të ecë në frymë “Sepse kushdo që ka lindur nga Zoti e kapërcen botën; dhe kjo është fitorja që kapërcen botën, besimin tonë ”(1 Gjonit 5: 4).
Ju keni besim (prehje) në Zot, dhe për shkak të kësaj, ju tashmë e keni kapërcyer botën. Një fitore e tillë u dha përmes ungjillit të Krishtit, besimit që mposht botën. Tani, mbetet për ju që të ecni midis burrave në një mënyrë të denjë për thirrjen që ju jeni quajtur. Kjo do të thotë, mos ec (sille) më shumë siç bëjnë johebrenjtë e tjerë, duke bërë të gjitha llojet e shpërbërjes dhe trazirave (Efes. 4: 1, 17).
