Günahların için

Mesih, insanları Tanrı’ya götürmek için bir kez günahlar için, adaletsizler için acı çekti (1Pe 3:18). O, Tanrı ile insanlar arasında var olan düşmanlık bariyerini kırarak, tüm dünyanın günahlarına yatkınlıktır (1 Yuhanna 2: 2). Adem’in mahkumiyetinden kurtulduktan sonra, insan iyi işler yapabilir, çünkü bunlar ancak kişi Tanrı’da olduğu zaman yapılır (Is 26:12; Yuhanna 3:21).

Günahların için

Dr.Charles Haddon Spurgeon’un “Kendini haklı çıkarmaya yönelik iyi niyetli bir atış” başlığı altında Sermon No. 350’den bir alıntı okudum ve vaazdaki bir açıklama hakkında yorum yapmaktan kendimi alamadım.

Vaazın son cümlesi dikkatimi çekti, diyor ki: “Mesih sizin günahlarınız işlenmeden önce cezalandırıldı” Charles Haddon Spurgeon, 350 nolu “Kendini beğenmişlikte kesin bir atış” vaazından alıntı, web’den alınmıştır.

Şimdi, eğer Dr. Spurgeon, İsa’nın ‘dünyanın kuruluşundan bu yana öldürülen kuzu’ olduğunu söyleyen İncil metnini düşünürse, aslında Mesih’in günah dünyaya tanıtılmadan önce öldüğünü vurgulaması gerekir (Rev 13: 8; Rom 5:12). Bununla birlikte, İsa’nın her Hıristiyan’ın günahı bireysel olarak işlenmeden önce cezalandırıldığını iddia ettiğinden, Dr. Spurgeon’un Vahiy Kitabı’nın 8. ayet 13. bölümünden bahsetmediğini anlıyorum.

Mesih tüm insanlığın günahı için cezalandırıldı, ama tüm insanlığın günah işlemesine neden olan suçu kim işledi? Şimdi, Kutsal Yazılardan günahın, insanların işlediği davranış hatalarından değil, Adem’in suçundan (itaatsizlik) kaynaklandığını anlıyoruz.

Barışı getiren ceza, bireysel olarak yapılan davranış hatalarından kaynaklanmıyordu, çünkü tüm insanlar Tanrı’dan (günahkarlar) yabancılaşma koşulunda üretiliyordu. Mesih, dünyanın kuruluşundan önce ölen, yani kuzu Adem’in suçu gerçekleşmeden önce sunulan Tanrı’nın kuzusudur.

Mesih’e düşen ceza, insanların davranışlarından (işlenen günahlar) değil, Adem’in suçundan kaynaklanmaktadır. Adem’de, istisnasız tüm insanlara bir suçla yargılama ve kınama geldiği için erkekler günahkâr edildi (Rom. 5:18).

Günah (Tanrısız insanın durumu) insanların davranışlarından kaynaklanıyorsa, adaletin tesis edilebilmesi için, zorunlu olarak kurtuluş ancak insanların davranışlarıyla mümkün olacaktır. Erkeklerin kötü davranışlarını yumuşatmak için iyi bir şey yapmaları gerekecektir, ancak bu asla ‘haklı’ olmayacaktır.

Ancak müjde mesajı, tek bir adamın (Adem) suçu yüzünden hepsinin ölüme mahkum edildiğini ve yalnızca tek bir adam (Mesih, son dem) tarafından Tanrı’nın lütfunun pek çok kişi tarafından armağan edildiğini göstermektedir (Rom. İsa günahlarımız için öldüğünde, bir fiil ikamesi gerçekleşti: Adem itaatsizlik ederken, son Adamdem çileye kadar itaatkârdı.

Dr. Spurgeon’un vaazından alınan alıntıdaki son cümle, bunun dikkate alınmadığını göstermektedir:

• İnsanlığın ilk babası (Adem) günah işlediği için bütün insanlar günahkardır (43:27);
• Bütün insanların kötülük içinde oluştuğunu ve günah içinde tasavvur edildiğini (Ps 51: 5);
• Anneden beri tüm insanlığın Tanrı’dan uzaklaşması (Ps 58: 3);
• Doğduklarından beri bütün insanların yanılıyorlar (Ps 58: 3), çünkü cehenneme götüren geniş bir yola erişim sağlayan geniş bir kapıdan girdiler (Matta 7:13 -14);
• Günahın kölesi olarak satıldıkları için kimse Adem’in günahına göre ihlal etmedi (Romalılar 5:14);
• İnsanların en iyisi bir dikene benzetilebilir ve dik diken dikenli bir çitten daha kötüdür (Mk 7: 4);
• Adem’de tesis edilen mahkumiyet nedeniyle tüm insanlar günah işlediler ve Tanrı’nın yüceliğinden mahrum kaldılar;
• Adem’in soyundan gelenler arasında hiç doğru olanın olmadığı (Romalılar 3:10) vb.

Bir çocuk günah içinde gebe kalabilmek için annesinin rahminde hangi iyilik ya da kötülük yapar? Bir çocuk doğduğundan beri ‘yanlış’ yürümeye hangi günahı işler? Ne zaman ve nerede bütün insanlar birlikte saptılar ve pisliğe düştüler? (Romalılar 3:12) İnsanlığın kaybı Adem’in suçu yüzünden değil miydi?

Dem’de tüm insanlar birlikte pisletildi (Mezm 53: 3), çünkü Adamdem tüm insanların doğumda girdiği geniş kapıdır. İnsanın bedenine, kanına ve iradesine göre doğum, tüm insanların girdiği, döndüğü ve birlikte kirli hale geldiği geniş kapıdır (Yuhanna 1:13).

Hangi olay tüm insanların ‘birlikte’ kirli kalmasına neden oldu? Sadece Adem’in suçu, aynı olayda tüm insanların (birlikte) kirli hale geldiği gerçeğini açıklar, çünkü sayısız yaştaki tüm erkeklerin aynı eylemi birlikte yapması imkansızdır.

Şunu düşünün: Mesih, Kayin Habil’i öldürdüğü için mi öldü, yoksa Adem’in suçu yüzünden mi öldü? Olaylardan hangisi tüm insanlığın doğasını tehlikeye attı? Cain’in eylemi mi yoksa Adam’ın suçu mu?

Cain’in kınamasının suç eyleminden gelmediğini, Adem’deki kınamadan kaynaklandığını unutmayın. İsa, dünyayı kınamaya değil, onu kurtarmaya geldiğini gösterdi, çünkü zaten mahkum edilmiş olanı yargılamak ters etki yaratacaktır (Yuhanna 3:18).

Mesih insanlığın günahı yüzünden cezalandırıldı, ancak günah insanların işlediklerine atıfta bulunmuyor, daha çok ayrım yapmadan tüm insanlara yargılama ve kınama getiren suçu söylüyor.

Günah boyunduruğu altındaki insanların eylemlerine günah da denir, çünkü günah işleyen kişi günahın kölesi olduğu için günah işler. Tanrı ve insanlar arasındaki ayrılık engeli, Adem’in suçuyla ortaya çıktı ve Cennet’teki suç nedeniyle, insanların oğulları arasında iyilik yapacak kimse yok. Neden iyilik yapan kimse yok? Çünkü hepsi yoldan saptılar ve birlikte kirli hale geldiler. Bu nedenle, Adem’in suçu nedeniyle, İsa’sız bir adamın yaptığı her şey kirli değildir.

Temiz olmayanlardan kim saf olanı alacak? Kimse! (Eyub 14: 4) Başka bir deyişle, herkes günahın kölesi olduğu için iyilik yapan yoktur.

Şimdi günahın kölesi günah işler, çünkü yaptığı her şey haklı olarak efendisine aittir. Günahın hizmetkarlarının eylemleri günahkardır çünkü günah işlemek için köleler tarafından yapılırlar. Bu nedenle Tanrı, doğruluğun hizmetkarı olduğuna inananları serbest bırakmıştır (Romalılar 6:18).

Öte yandan, Tanrı’nın çocukları Tanrı’dan doğdukları ve Tanrı’nın tohumu içlerinde kaldığı için günah işleyemezler (1 Yuhanna 3: 6 ve 1 Yuhanna 3: 9). Günah işleyen kişi şeytandandır, ancak Mesih’e iman edenler Tanrı’ya aittir (1Co 1:30; 1Jo 3:24; 1Jo 4:13), çünkü onlar Ruh’un tapınağı ve meskenidir (1Jo 3: 8 ).

Mesih, şeytanın işlerini yok etmek için tezahür etti (1 Yuhanna 3: 5 ve 1 Yuhanna 3: 8) ve Tanrı’dan doğan herkes O’na bağlı kalır (1 Yuhanna 3:24) ve Tanrı’da günah yoktur (1 Yuhanna 3: 5). Şimdi, eğer Tanrı’da günah yoksa, bu, Tanrı’dan doğduğu ve Tanrı’nın tohumu içlerinde kaldığı için, Tanrı’daki herkesin günah işlemediği anlamına gelir.

Bir ağaç iki tür meyve veremez. Dolayısıyla, bir hizmetçinin iki efendiye hizmet etmesi imkansız olduğu gibi, Tanrı’nın tohumundan doğanlar da Tanrı ve şeytan için meyve üretemezler (Luka 16:13). Baba tarafından ekilen her bitki çok meyve verir, ancak yalnızca Tanrı için meyve verir (Yeşaya 61: 3; Yuhanna 15: 5).

Günah işlemek için öldükten sonra, eski usta, dirilen insana kendini ölülerden diri olarak Tanrı’ya ve bedeninin üyelerini bir adalet aracı olarak sunmaktır (Romalılar 6:13). Ölülerin ‘yaşama’ durumu, Mesih’e imanla, yenilenme (yeni doğum) yoluyla kazanılır. Yeni doğumla, insan ölümden dirilir ve bu nedenle, bedeninin üyelerini bir adalet aracı olarak gönüllü olarak Tanrı’ya sunmaya devam eder.

Günah, artık iman edenler üzerinde egemenlik kurmadığından hüküm sürmez (Romalılar 6:14). Hıristiyan, üyelerine adalete hizmet etmelerini, yani onları kutsayan Birine hizmet etmelerini teklif etmelidir, çünkü Mesih, Hıristiyanların gerekçesi ve kutsamasıdır (Rom. 6:19; 1Co 1:30).

Mesih, insanları Tanrı’ya götürmek için bir kez günahlar için, adaletsizler için acı çekti (1Pe 3:18). O, Tanrı ile insanlar arasında var olan düşmanlık bariyerini kırarak, tüm dünyanın günahlarına yatkınlıktır (1 Yuhanna 2: 2). Adem’in mahkumiyetinden kurtulduktan sonra, insan iyi işler yapabilir, çünkü bunlar ancak kişi Tanrı’da olduğu zaman yapılır (Is 26:12; Yuhanna 3:21).

Tanrısız insanlar ise bu dünyada umutsuz bir şekilde var olurlar, çünkü onlar kirli gibidirler ve ürettikleri her şey kirli değildir. Tanrı’sız bir insanın iyilik yapmasının bir yolu yoktur, çünkü kötü doğa yalnızca kötüyü üretir.

“Ama hepimiz pislik gibiyiz ve bütün doğruluklarımız pis bir paçavra gibiyiz; ve hepimiz bir yaprak gibi soluyoruz ve bir rüzgar gibi kötülüklerimiz bizi uzaklaştırıyor” (Yeşaya 64: 6).

Peygamber İsaias halkının durumunu anlatırken, onları şununla karşılaştırdı:

• Kirli – İsrail halkı ne zaman kirli oldu? Her şey yoldan saptığında ve birlikte kirli hale geldiğinde, yani Adem’de, insanlığın ilk Babası (Ps 14: 3; İsa 43:27);
• Pis paçavralar olarak adalet – Pisliğin tüm adalet işleri, kıyafet için uygun olmayan kirli paçavralarla karşılaştırılabilir. Dindar olmalarına rağmen, İsrail halkının eserleri haksızlık, şiddet eserleriydi (Is 59: 6);
• Yaprak gibi soluyor – Yaprak ölmüş olduğu için İsrail halkı için umut yoktu (Is 59:10);
• Kötülükler rüzgar gibidir – İsrail’in yaptığı hiçbir şey onları bu korkunç durumdan kurtaramaz, çünkü kötülük yaprağı kapan rüzgarla kıyaslanabilir, yani insan günahın efendisinden kurtulamaz.

Mesih zamanında kötüler için öldü. Tanrı’nın Kuzusu, dünyanın kuruluşundan bu yana günahkarlar tarafından feda edildi

“Çünkü Mesih biz hâlâ zayıfken, kötüler için zamanında öldü” (Romalılar 5: 6);

“Ama biz hala günahkârken, Mesih bizim için öldüğü için Tanrı bize olan sevgisini kanıtlıyor” (Romalılar 5: 8).

Şimdi, Dr. Spurgeon’un anladığı gibi, Mesih günahın köleleri için öldü, günah kölelerinin uyguladığı ‘günahlar’ için değil.

Mesih günahkârlar için öldü, bu yüzden iman edenler O’nunla birlikte öldü. Mesih herkes için öldü, böylece çabuklaşanlar artık kendileri için yaşamayacaklar, daha çok ölen ve yeniden dirilen O’nun için yaşayabilsinler (2Co 5:14).

Mesih ile birlikte yükselenler güvendedir, çünkü

• Mesih’teler;
• Yeni Yaratıklar;
• Eski şeyler gitti;
• Her şey yeni oldu (2Co 5:17).

Tanrı, Mesih aracılığıyla iman edenlerle kendisiyle barıştı ve ölülerden yaşayanlara barışma hizmetini verdi (2Co 15:18).

Ölüler arasında yaşayanlar bir öğütle baş başa kalırlar: Tanrı’nın lütfunu boş yere almayın (2 Korintliler 6: 1). Tanrı sizi kabul edilebilir bir zamanda işitti, bu nedenle, bir adalet aracı olarak Hristiyanların şunları yapması önerilir:

• Hiç skandal yaratmayın – Hıristiyanlar neden skandal vermesin? Kurtulmak mı? Hayır! Uzlaşma bakanlığı sansürlenmesin diye;
• Her şeyde tavsiye edilebilir olmak – Çok sabırla, ıstıraplarda, ihtiyaçlarda, ıstırapta, kamçılarda, isyanlarda, isyanlarda, işte, nöbetlerde, oruçlarda, saflıkta, bilimde, uzun süre- acı, şefkat, Kutsal Ruh, haksız sevgi vb. (2Co 6: 3-6).

Mesih, dünyanın kuruluşundan bu yana, tüm insanlık günah işleyen bir adamın itaatsizliği nedeniyle adaletsizliğin kölesi olmadan önce öldürüldü: Adem.